Στις 29 Ιουνίου θα συζητηθεί το μέλλον της καπνοβιομηχανίας
Ρεπορτάζ: Νάντια Νάκου
Κάποιο χρηματικό ποσό έναντι, δόθηκε στους εργαζόμενους της ΣΕΚΑΠ μετά από τρεις μήνες που ήταν απλήρωτοι. Η αγωνία τους τώρα στρέφεται στις 29 Ιουνίου, οπότε θα πραγματοποιηθεί η Γενική Συνέλευση της εταιρείας και αναμένεται να συζητηθεί εκ νέου η αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου. Το κράτος εξακολουθεί να κωφεύει και να μην δέχεται να γίνει συμψηφισμός των χρεών του, απέναντι στην εταιρεία προκειμένου να την δανειοδοτήσει ή να την χρηματοδοτήσει, ενώ η Αγροτική Τράπεζα συνεχίζει να επιβάλλει ληστρικά επιτόκια εις βάρος της εταιρείας.
Ο κ. Βασίλης Καρακάσης, Γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων της ΣΕΚΑΠ σε δηλώσεις του στην XanthiNews αναφέρθηκε στο δύσκολο παρόν τους που μετά βίας επιβιώνουν και στο αβέβαιο μέλλον τους που κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους.
ΚΑΡΚΙΝΟΒΑΤΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΚΑΠ
Απλήρωτοι παραμένουν οι εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ με αποτέλεσμα να είναι αβάσταχτη η καθημερινότητα τους, αλλά και φοβούνται το μέλλον τους. Ο κ. Καρακάσης σημείωσε για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν: «Έγινε μια προσπάθεια από τη διοίκηση και λάβαμε κάποια χρήματα. Όχι όλα όσα μας χρωστάνε. Υπάρχει σχετική κατανόηση από τον κόσμο, αλλά βιοποριστικά έχουμε πρόβλημα, όπως όλοι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα. Ο λόγος της καθυστέρησης είναι ότι η εταιρεία ενώ δεν είναι ζημιογόνα αντιμετωπίζει προβλήματα κυρίως λόγω της φορολογικής πολιτικής από τη σημερινή κυβέρνηση. Συγκεκριμένα για αυτόν τον μήνα, με κάθε επιφύλαξη αυτή η πληροφόρηση, έχουμε να δώσουμε 2 εκατ. ευρώ σαν εταιρεία σε φορολογικές ταινίες. Μπορούσαν αυτά να τα έδιναν μέσα σε ένα δίμηνο. Τώρα λένε ότι ψηφίζεται ένας νόμος τροπολογία ότι πρέπει να καταβάλλονται κάθε μήνα. Η φορολογική ταινία υπάρχει σε κάθε πακέτο και αποτελεί πάνω από το 85% από την αξία του πακέτου και την παίρνει το κράτος. Η Αγροτική Τράπεζα που είναι ο χρηματοδότης μας και ο συνέταιρος μας, μας έχει αφήσει μόνους μας, αγνοώντας τους υπόλοιπους μετόχους, τη ΣΕΚΕ και τους εργαζόμενους. Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στα επιτόκια 11,07% κτλ τα οποία παραμένουν. Αυτά οδηγούν σε απραξία της εταιρείας, σε λειτουργικά προβλήματα και βασικά στην έλλειψη ρευστότητας. Βγάλαμε το νέο slim, έχει πολύ καλή ανταπόκριση από τον κόσμο, είναι ένα φθηνό τσιγάρο, όσο μας αφήσει η κυβέρνηση, γιατί μελετάται μια αύξηση στον πάγιο φόρο. Αυτό σημαίνει ότι φθηνό τσιγάρο και εννοούμε ελληνικό δεν θα μπορεί να πωλείται φθηνό και θα φτάσει τις τιμές των άλλων εταιρειών και είναι ένα επιπλέον πρόβλημα».
ΚΡΙΣΙΜΗ Η 29 Η ΙΟΥΝΙΟΥ
Η ύπαρξη και το μέλλον της εταιρείας σε σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της και το πρόβλημα ρευστότητας που έχουν και πολλές άλλες εταιρείες θα συζητηθούν στις 29 του μηνός, στη γενική συνέλευση των μετόχων που είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού θα συζητηθεί η ιδιωτικοποίηση της, η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου που έχει προταθεί από τη διοίκηση και την ΑΤΕ.
Την ίδια στιγμή το κράτος εξακολουθεί να χρωστάει τις δόσεις για το επίδομα 12% της παραμεθορίου περιοχής από το 2008. Ο Γραμματέας του Σωματείου επεσήμανε σχετικά: «Πήραμε μόνο την πρώτη μέχρι και σήμερα. Μας χρωστάει έναντι περίπου της τάξης 8 εκατ. ευρώ από το επενδυτικό πρόγραμμα που χρησιμοποιήσαμε. Οι μηχανές πάρθηκαν και ευτυχώς γιατί είναι σύγχρονος ο εξοπλισμός του κράτους. Όσες φορές ζήτησαν η διοίκηση και τα σωματεία έναντι αυτού του ποσού να γίνει κάποια ρύθμιση, αυτά που μας οφείλει το κράτος να συμψηφιστούν για να δανειοδοτηθούμε ή να χρηματοδοτηθούμε εκ νέου αρνήθηκε το κράτος, άρα ο κύριος οφειλέτης και αυτός που κλείνει την εταιρεία μας, αν φτάσουμε εκεί, είναι το ίδιο.
Η εταιρεία είναι κερδοφόρα. Αν έγραψε κάποιες ζημίες έγινε λόγω των φορολογικών μέτρων που έχει επιβάλλει η σημερινή κυβέρνηση. Είναι μια σύγχρονη εταιρεία. Υπάρχει μια μυθολογία στην τοπική κοινωνία για υψηλούς μισθούς. Αυτό δεν ισχύει. Παίρνουμε όσα γράφει η συλλογική μας σύμβαση. Είμαστε πολύ λίγο προσωπικό. Δεν είμαστε το υπεράριθμο προσωπικό που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό οφείλεται στη συνταξιοδότηση. Είναι όλοι νέοι, γνώστες της δουλειάς τους και όλα αυτά κάνουν το εργοστάσιο ένα πραγματικό διαμάντι».
