Σε απεργιακό κλοιό η Χώρα και η Ξάνθη
Σε όλη την Χώρα έχουμε μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, στην Ξάνθη όμως οι 40 απολύσεις της Αλουμίλ ήρθαν σαν κεραυνός. Όλος ο Βιομηχανικός και Βιοτεχνικός ιστός της περιοχής μας βρίσκεται υπό συρρίκνωση. Ιδιωτικά και Συνεταιριστικά εργοστάσια που έδιναν δουλειά σε χιλιάδες συμπολίτες μας έκλεισαν και κανείς δεν υπάρχει όχι να πληρώσει τα σπασμένα αλλά να εκφράσει έστω μια δικαιολογία. Εκατοντάδες εκατομμύρια σε ευρώ επενδύθηκαν τα τελευταία 20-25 χρόνια και όμως όλα αποδείχθηκαν άμμος σε παραλία. Διαλύθηκαν όλα σαν να μην υπήρχε δομή, σχεδιασμός, μακροπρόθεσμη στρατηγική. Τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν να ξεσηκώσουν τον κόσμο ο οποίο μουδιασμένος δεν μπορεί να πιστέψει πως όλες αυτές οι στρατιές των πολιτικών, των οικονομικών συμβούλων τους και κάθε λογής τυρχάσπαστου κομματικού στελέχους ουσιαστικά κατέστρεφαν ότι είχε κτιστεί με κόπο και ιδρώτα. Και είναι οι ίδιοι που τώρα ξανά –προτείνουν λύσεις και καταφέρονται πάντα κατά τω αντιπάλων τους ενώ οι ίδιοι έκαναν σωστά την δουλειά τους! Το πλήρες χάος και εξευτελισμός που πρέπει να πέσει ο πολίτης για να σηκωθεί επιτέλους από την άγνοια και την αδιαφορία του. Το εργατικό κέντρο έβγαλε μια ανακοίνωση όπου εκφράζει την συμπαράσταση του στους απολυόμενους της Αλουμίλ και καταδικάζει και καταγγέλλει την απαράδεκτη αντεργατική συμπεριφορά της διοίκησης του εργοστασίου και κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος. Το ΠΑΜΕ η ΠΑΣΕΒΑ η ΟΓΕ το ΜΑΣ με την σειρά του με την σειρά του καλεί τους εργαζόμενους, τους άνεργους τους συνταξιούχους σε συγκέντρωση συλλαλητήριο την Πέμπτη 10 Φλεβάρη στις 6:30 το απόγευμα στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης. Δυστυχώς η κινητοποίηση πρέπει να είναι καθολική. Δεν φτάνουν οι συγκεντρώσεις μερικών εκατοντάδων διαδηλωτών. Η μάζα του κόσμου δεν πιστεύει πλέον τις κομματικές και συνδικαλιστικές του επιλογές. Εκφράζει την απέχθεια του με την μη συμμετοχή του, κατάσταση άκρως επικίνδυνη καθώς οδηγεί σε κοπαδοποίηση των πολιτών και την χειραγώγηση τους. Από την άλλη πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιδράσει, να φωνάξει να εκφράσει την αγανάκτηση του. Οι πολιτικές οργανώσεις και οι φορείς που δεν ελέγχονται από τα κόμματα εξουσίας πρέπει να αρθρώσουν απλό και πρακτικό λόγο, με ξεκάθαρες λύσεις και όχι πολιτικές θεωρίες που μπερδεύουν τον κόσμο. Σε έναν άνεργο που δεν ξέρει πώς να απαντήσει στο παιδί του που του ζητάει να φάει οι πομπώδεις εκφράσεις όπως «μπουρζουαζία» και «πλουτοκρατία» και «συμπαράσταση» και «εργατικό δίκιο» αρχίζουν να τοποθετούνται στο φανταστικό. Οι λύσεις και οι προτάσεις πρέπει να είναι ξεκάθαρες.
