Μια μέρα πριν την παραμονή των Χριστουγέννων.
Φέτος η εορτή βρίσκει τους Έλληνες να είναι μέσα στην κατήφεια.
Σακατεμένος ο 13 ος μισθός.
Ενώ πολλοί είναι στην ανεργία…
Η Ελλάδα είναι σε ΔοΝηΤή και η τρόικα αποφασίζει για εμάς.
Η κυβέρνηση αρνείται τον αυτόματο πιλότο αλλά αυτοδιαψεύδεται.
Κανείς δεν γνωρίζει τι ξημερώνει αύριο στην ψωροκώσταινα.
Ο GAP είναι γεμάτος δυσάρεστες εκπλήξεις.
Το μόνο που μας σώζει είναι να έρθουμε κοντά ο ένας με τον άλλο.
Να συγκεντρωθούμε γύρω από το τραπέζι και να αγαπηθούμε.
Η εκδίκηση μας είναι η ευτυχία μας.
Έγραφε ένα σύνθημα στον τοίχο που είδε η φίλη μου η Λίτσα.
Μην προβληματίζεστε για το πώς μας βρίσκουν οι εορτές.
Να μην αιωρείται ένα τεράστιο: ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε χαρούμενοι.
Αν δηλαδή είμαστε στεναχωρημένοι και οι άλλοι γελούν, ας μην μας παίρνει από κάτω.
Θα έρθει καιρός που θα γελάσουμε κι εμείς.
Ας χαρούμε για τους άλλους…
Φέτος θα μπορούσαμε να ψάξουμε και εμείς το Χριστό στη δική μας φάτνη.
Είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά μας.
Δεν είναι μακριά.
Απλά χρειάζεται να την ανοίξουμε.
Να αισθανθούμε ελεύθεροι από κακίες, μίση και πάθη.
Το αστέρι είναι πάντα στον ουρανό και μας οδηγεί.
Απλά εμείς χάνουμε τον δρόμο.
Και αν ποτέ τον βρούμε, πάλι θα λοξοδρομήσουμε.
Σημασία έχει όμως να βλέπουμε το Φως Του.
Καλά Χριστούγεννα!
