«Θέλουμε την αγάπη και τη ζεστασιά στο βλέμμα ενός ανθρώπου»
Στην Ξάνθη βρέθηκε ο γνωστός συγγραφέας του βιβλίου «Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς» Κένεθ Κλάους, καλεσμένος σε εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του, στο ίδρυμα θρακικής τέχνης και παράδοσης, χθες το απόγευμα. Ο Κένεθ Κλάους έχοντας μια πολυτάραχη ζωή, περνώντας από πολλές θρησκείες και δόγματα, τελικά γνώρισε την αγάπη στο βλέμμα του Γέροντος Σωφρονίου, του πνευματικού τέκνου του Άγιου Σιλουανού, του οποίου την βιογραφία ο τελευταίος έγραψε.
Η μικρή συνάντηση μαζί του, με έκανε να πειστώ για άλλη μια φορά ότι η ορθοδοξία μπορεί να φωτίσει μια ταραγμένη ψυχή τόσο πολύ που μετά με την σειρά της αυτή να δώσει το δικό της φως και σε άλλες ψυχές που αν και γεννήθηκαν μέσα στην Αλήθεια, (γεννήθηκαν και βαφτίστηκαν χριστιανοί ορθόδοξοι), δεν γνωρίζουν τον πολύτιμο θησαυρό που κουβαλούνε.
XanthiNews: Γνωρίσατε πολλές θρησκείες αλλά τελικά βαφτιστήκατε χριστιανός ορθόδοξος και μάλιστα μιλάτε για την πίστη σας σε διάφορα μέρη της γης. Τι είναι αυτό που τελικά ευθύνεται για την μεταστροφή σας στην πίστη μας και πώς σας αποδέχονται οι πιστοί άλλων θρησκειών και δογμάτων, αλλά και οι χριστιανοί ορθόδοξοι;
Κένεθ Κλάους: Ασπάστηκα τον χριστιανισμό μετά από μια συνάντηση που είχα με τον Γέροντα Σωφρόνιο. Αυτό ήταν και το μοναδικό κίνητρο γιατί στα μάτια του είδα την αγάπη και την επιβεβαίωση αυτού που λέγεται αγάπη και αυτό που λέμε Χριστός. Δεν έχει να κάνει με την Εκκλησία, ούτε με τη θρησκεία. Έχει να κάνει με αυτό που βλέπω στον άνθρωπο και σ αυτό που πρεσβεύει. Η πρώτη μου επαφή με την αγάπη ήταν η συνάντησή μου με την Μητέρα Τερέζα. Παρ όλα αυτά δεν ήταν τόσο δυνατό όσο το συναίσθημα που δημιουργήθηκε όταν συνάντησα τον Γέροντα Σωφρόνιο. Πιστεύω ότι αυτό ψάχνουμε όλοι. Να βρούμε την ζεστασιά και την αγάπη στο βλέμμα ενός ανθρώπου. Από αυτό να πιαστούμε και να καταλήξουμε κάπου συνειδητά.
Ένιωσα την διαφορά που υπήρχε ανάμεσα σε διάφορους γκουρού οι οποίοι είναι πάρα πολύ συμπαθητικοί και προσελκύουν πολύ τους νέους ανθρώπους μέσω του διαλογισμού και της ηρεμίας. Παρ όλα αυτά κατάλαβα αμέσως τη διαφορά και σε ψυχολογικό και σε πνευματικό και σε κοινωνικό επίπεδο στο πρόσωπο του Γέροντα Σωφρονίου και σε αυτό που πρέσβευε.
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης για την αποδοχή: Μόλις χθες (Σάββατο) είχα μια συνομιλία με έναν μουσουλμάνο. Υπάρχουν δύο είδη μουσουλμάνων. Εξαρτάται από εμένα αν εγώ υπερασπιστώ την χριστιανική πίστη, συναντώ εχθρούς, γιατί υπερασπίζονται την δική τους πίστη. Αρκεί να μην θέσω το θέμα σε επίπεδο θρησκείας και τώρα ξέρω ότι ο χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, αλλά είναι η αποκάλυψη του Θεού και της αγάπης. Αλλά ακριβώς όπως ο Γέροντας Σωφρόνιος έδρασε πάνω μου, ο Χριστός έδρασε στον κόσμο, κατέβηκε στο επίπεδο του κόσμου, αν εγώ λειτουργήσω σύμφωνα με την αγάπη, αντί με τη θρησκεία, γινόμαστε φίλοι. Και τότε με αγάπη και σεβασμό για το άλλο πρόσωπο, είναι έτοιμοι να γίνει θεολογική συζήτηση, η οποία μπορεί να διαρκέσει πολλές ώρες αρκετές φορές. Έχω συναντήσει Ινδουιστές που έγιναν χριστιανοί ορθόδοξοι. Αλλά το πρόβλημα των Ινδουιστών είναι ότι όταν είναι πιστοί, τους διώχνουν οι οικογένειες τους. Και έτσι χάνουν την μητέρα, τον πατέρα τους, τα πάντα. Πρόσφατα ένας δεν το ανέφερε στους γονείς του ότι είναι χριστιανός ορθόδοξος, και έτσι το θέμα λύθηκε!
Για τον ορθόδοξο κόσμο, σύμφωνα με την εμπειρία μου. Το 98% του κόσμου από τους Πατριάρχες μέχρι τους ιερείς και τους απλούς πιστούς, με καλωσορίζουν με ανοιχτές αγκάλες. Θα έλεγα για τους ζηλωτές, θυμώνουν πολύ, τους ενοχλεί, δεν τους αρέσει, σαν τους Φαρισαίους, νιώθουν ότι πρέπει να υπερασπιστούν κάτι. Πρέπει να υπερασπιστούν τους εκκλησιαστικούς νόμους. Υπό κάποια έννοια έχουν δίκιο. Αλλά το ζήτημα είναι ότι με το νόμο σταύρωσαν το Χριστό. Και στο Γέροντα Σωφρόνιο είδα διαφορετικά, ότι ενεργεί σύμφωνα με την αγάπη και όχι με το νόμο. Ο Χριστός δίνει ελευθερία από το νόμο. Η αγάπη είναι υψηλότερη και με την αγάπη δεν χρειάζεσαι το νόμο. Η αγάπη περικλείει το νόμο.
XΝ: Τι κρατάτε από τη σχέση σας με τον Γέροντα Σωφρόνιο;
Κ.Κ: Την αγάπη. Αυτό δεν είναι και πολύ περίπλοκο. Αυτό είναι το επίπεδο του Χριστού. Ξέρετε ότι ο Χριστός μου μίλησε. Αυτό είναι στο επίπεδο της αιώνιας αγάπης που ποτέ δεν φεύγει. Και μπήκε στην καρδιά μου τόσο βαθιά που ποτέ δεν θα φύγει. Και τώρα είναι 29 χρόνια. Το ίδιο είναι και με τον Γέροντα Σωφρόνιο. Ξέρετε ότι ήμουν ένας αρχάριος, δεν ήξερα τίποτα. Τότε ξεκινούσα και του έκανα ανόητες ερωτήσεις. Και μου έδινε πολύ καλές απαντήσεις. Και μου έλεγε: «Κλάους θα τα ξεχάσεις με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Διάβασε τα βιβλία μου και θα καταλάβεις, όταν θα έρθει η ώρα». Και έτσι μου ανέφερε κάποια πράγματα και όταν δίνω ομιλίες μου έρχονται αναμνήσεις από αυτά που μου έχει πει. Πολύ συχνά κρατούσα σημειώσεις των λόγων του και έχασα όλα τα γραπτά. Όταν έρχεται η στιγμή, είναι εκεί. Περάσαμε πολύ χρόνο μαζί τον Γέροντα Σωφρόνιο, συνήθως οι συζητήσεις με τους πνευματικούς διαρκούν είκοσι με τριάντα λεπτά, ενώ οι δικές μας συναντήσεις δεν διαρκούσαν λιγότερο από μια με μιάμιση ώρα. Δεν μου ζητούσε να πηγαίνω στο γραφείο του, αλλά πάντα ερχόταν στο δωμάτιο μου όταν ήμουν στο μοναστήρι στο Έσσεξ και καθόταν δίπλα μου, με αγκάλιαζε και καθόταν μερικές φορές επί 20 λεπτά χωρίς να μιλάει και ένιωθα σαν να μου έδινε μια ένεση αγάπης. Αυτό το ένιωθα κάθε φορά και είναι ακόμη μέσα στην καρδιά μου. Και αυτό μου δίνει την δύναμη να πηγαίνω στην Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Ρωσία, την Αμερική, οπουδήποτε και να έχω τη δύναμη να μιλήσω, γιατί έχω την εμπειρία της αγάπης και ξέρω για τι μιλάω. Αυτή είναι η δύναμη της αγάπης. Αυτό ήταν κάτι μοναδικό στον Γέροντα. Κάθε φορά που πάω στην κρύπτη στο Έσσεξ είναι σαν τα χέρια του να με αγκαλιάζουν. Η αγάπη του είναι ακόμη εκεί. Είμαι τόσο χαρούμενος. Και μιλούσα με τον πατέρα Ραφαήλ από τη Ρουμανία και μου είπε ότι οι πατέρες είναι στεναχωρημένοι που ο Γέροντας τους έχει αφήσει και δεν μπορούν να του κάνουν ερωτήσεις τώρα πια. Ήταν μαζί τους μέρα νύχτα για 40 χρόνια. Εγώ τον έχω δει μόνο για δέκα χρόνια και δεν πήρα τίποτα, αλλά πήρα όλη την αγάπη. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά ζει μέσα μου. Πολύ συχνά νιώθω τις προσευχές του Γέροντα Σωφρόνιου όταν μιλάω. Απλώς νιώθω ότι είναι παρών και δίνει την ευλογία του την κάθε στιγμή. Όπως όταν του ανέφερα ότι θέλω να γίνω μοναχός, μου είπε: «Όχι Κλάους, αγαπάς τις γυναίκες, θες να παντρευτείς», έβλεπε φυσικά τον καθένα, δεν ήθελε να γίνω μοναχός, ήταν σαφής ότι κάποια μέρα θα μιλούσα στον κόσμο, ενώ αν είσαι μοναχός δεν μπορείς, είσαι στο μοναστήρι, είναι δύσκολο. Ο πατέρας Ζαχαρίας, όταν πηγαίνει στην Αμερική ή στην Ελλάδα, όλοι του λένε: «Γύρνα πίσω». Εγώ ταξιδεύω για τριάντα χρόνια και υπάρχει διαφορά. Είμαι σίγουρος ότι ο Γέροντας Σωφρόνιος το ήξερε αυτό.
