Συνέντευξη της συγγραφέως κ. Ελένης Μαρίνη
XanthiNews: Το Σάββατο το απόγευμα π
ραγματοποιήσατε στο Σπίτι του Πολιτισμού της ΦΕΞ την πρώτη ανοιχτή αφήγηση του βιβλίου σας προς τα παιδιά και το υπόλοιπο κοινό, στο οποίο διακρίνονταν και πολλοί ενήλικες χωρίς να έχουν παιδιά μαζί τους. Δεδομένης της επιτυχίας της, τι νομίζετε ότι ήταν αυτό που προσέλκυσε τόσο κόσμο;Ε. Μ.: Φαντάζομαι ότι υπήρχαν πολλοί λόγοι γι’ αυτή την ικανοποιητική προσέλευση. Πρώτα – πρώτα επρόκειτο για ένα θέμα που συγκινεί πολύ τα παιδιά και αρκετά γνώριζαν ήδη, από τη μέχρι τώρα κυκλοφορία του βιβλίου, τον κεντρικό ήρωα τον οποίο φαίνεται ότι συμπάθησαν ιδιαίτερα.
Υπήρχαν επίσης αρκετά παιδιά με τους γονείς τους που πρόσφατα ήταν μαθητές μου και τώρα φοιτούν στις τάξεις του Δημοτικού. Αυτό είναι πολύ θετικό, διότι το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά προσχολικής ηλικίας, αλλά μπορεί να αποτελέσει ένα από τα πρώτα βιβλία που θα διαβάσουν τα παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού.
Τώρα όσον αφορά τους γονείς που ήρθαν να με τιμήσουν χωρίς τα παιδιά, τι να πω; Εκπλάγηκα κι εγώ, διότι δεν επρόκειτο για παρουσίαση του βιβλίου, αλλά για παραστατική αφήγηση της γράφουσας προς τα παιδιά. Ήταν πολύ συγκινητικό!
ΧΝ: Τι αποτέλεσε την αιτία για να προχωρήσετε στην πρώτη σας απόπειρα να γράψετε ένα παιδικό βιβλίο;
Ε.Μ.: Από καιρό υπήρχε η παρότρυνση μελών της οικογένειάς μου, φίλων και πολλών γονέων. Η τελική απόφαση λήφθηκε, σε συνθήκες συναισθηματικής φόρτισης. Όταν τελείως ανεπάντεχα «έφυγε» από κοντά μας, ένα λαμπρό «αστέρι» του σταθμού στην πιο τρυφερή του ηλικία…
ΧΝ: Στο βιβλίο αυτό συμμετείχαν δικοί σας άνθρωποι. Καταρχήν η έκδοση είναι του συζύγου σας, οι εικονογραφίες είναι του αδελφού σας και η επεξεργασία του γιου σας Νίκου. Ένα βιβλίο-οικογενειακή υπόθεση. Έγινε η επιλογή των δικών σας ανθρώπων για να μπορείτε να έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Ε.Μ.: Έμπαινε το δίλημμα εάν θα εκδοθεί μέσω εκδοτικού οίκου ή θα αναλαμβάναμε την έκδοση εμείς. Επέλεξα το δεύτερο, γιατί έτσι θα είχα την ευχέρεια να δουλεύω βήμα-βήμα το θέμα μου. Σε κάθε στάδιο της συγγραφής δούλευα τα σκίτσα των εικόνων που αντιστοιχούσαν. Έχω φυσικά και την απαιτούμενη εμπιστοσύνη στις καλλιτεχνικές ικανότητες του αδερφού μου, αλλά και του γιού μου που σπούδασε γραφιστική. Ο σύζυγος προσφέρθηκε να στηρίξει το εγχείρημα, αναλαμβάνοντας τη συντακτική επιμέλεια και την έκδοση.
ΧΝ: Το εργαστήρι του Άη Βασίλη φέτος θα το βρούμε; Οι περιπέτειες του Καφετούλη τι διδάσκουν στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους που θέλουν να αισθάνονται μικροί;
Ε.Μ.: Εάν εννοείτε το βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, θα το βρείτε σε κάθε βιβλιοπωλείο της πόλης μας και όχι μόνο. Αρκετοί εκδοτικοί και εμπορικοί οίκοι στην Ξάνθη, αλλά και σε πανελλήνιο επίπεδο εκτίμησαν κάποιες πλευρές του βιβλίου και ανέλαβαν την προώθησή. Ήδη έχει μπει και σε γνωστά για τις ποιοτικές τους επιλογές βιβλιοπωλεία, όπως ο ΙΑΝΟΣ.
Με τη μεταφορική του έννοια, το Εργαστήρι του Άι Βασίλη, υποδηλώνει τη μέριμνα και τη φροντίδα που χρειάζονται όλα τα παιδιά. Ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής κρίσης, το παιδί χρειάζεται το συνεχές ενδιαφέρον των μεγάλων και της Πολιτείας, ώστε οι επιπτώσεις της να μη στ
ιγματίσουν για πάντα τη ζωή και ιδιοσυγκρασία του.
Επίσης η διαπαιδαγωγική διασκέδαση και η κοινωνικοποίηση σε σχέση με τους ανθρώπους και σε αναφορά με το περιβάλλον δεν πρέπει να λείπει ποτέ από τα παιδιά. Το ενδιαφέρον με τον Καφετούλη είναι ότι αγαπά και τον αγαπούν όλα τα πλάσματα της φύσης. Για να ανατραπεί η αδιαφορία των μελλοντικών γενεών σε σχέση με τα ζητήματα οικολογίας είναι ανάγκη να νοιώσουν τα παιδιά πιο οικεία προς τα θέματα αυτά.
Ο Καφετούλης είναι ένας ήρωας, γεμάτος αυτοπεποίθηση και αντοχές απέναντι στις δυσκολίες. Διαθέτει μεγάλη επιμονή, διότι διακατέχεται από ένα καλό σκοπό, να δώσει χαρά σε όλα τα παιδιά.
ΧΝ: Είστε παιδαγωγός με δικό σας παιδικό σταθμό. Η μεγάλη εμπειρία σας στον ευαίσθητο αυτό χώρο τι σας έχει μάθει για το παιδί και το μεγάλωμα του;
Ε.Μ.: Για να αγαπήσει το παιδί τη δασκάλα του σε αυτή την ηλικία και όχι μόνο, είναι ανάγκη η παιδαγωγός να αφουγκραστεί το σφυγμό του, να κατανοήσει την ψυχοσύνθεσή του, να μοιραστεί τις χαρές και αγωνίες του, να γίνει κάποτε- κάποτε και αυτή παιδί. Διότι γίνεται αντιληπτό τόσο από το γονέα, όσο και από το παιδί, πότε η παιδαγωγός δίνεται ολοκληρωτικά στην αποστολή της. Ταυτόχρονα πρέπει κανείς, ως ενήλικας, να κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του, για να υπάρχει και η συνολική αποδοχή των εκπαιδευτικών του μεθόδων.
Στα πολλά χρόνια της παιδαγωγικής μου δραστηριότητας, διαπιστώνω ότι, όταν το επάγγελμα ασκείται με πάθος και με αγάπη προς το παιδί, τότε μόνο φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα.
