37η επέτειος του Πολυτεχνείου
Το ΠΑΜΕ, το ΜΑΣ, η Επιτροπή ειρήνης, η ΠΑΣΕΒΕ, ο σύλλογος γυναικών, και το ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ διοργανώνουν και καλούν όλους τους πολίτες στην συγκέντρωση μνήμης για την επέτειο της εξέγερσης του πολυτεχνείου το 1973.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι, συνάδελφοι οικονομικοί μετανάστες, φτωχοί αγρότες. Σας καλούμε να τιμήσετε τη λαϊκή εξέγερση του Νοέμβρη 1973 με δυνάμωμα της οργάνωσης, της συμμαχίας και της πάλης, για να αποκρούσουμε τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ, η Τρόικα και η πλουτοκρατία με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ. Σας καλούμε να τιμήσετε το Νοέμβρη με κεντρικό σύνθημα:
«Να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης οι ένοχοι, τα μονοπώλια, η πλουτοκρατία και όχι ο εργαζόμενος λαός, τα λαϊκά στρώματα». Η εξέγερση του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας, κατά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, σήμερα βρίσκει το νόημά της και τη συνέχειά της μόνο στο δρόμο της λαϊκής πάλης και συμμαχίας κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Σήμερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, 37 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου η ανάγκη για πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι πιο επίκαιρη όσο ποτέ. Αποκτά μεγάλη σημασία για τους μελλοντικούς αγώνες η ισχυροποίηση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, τη μεσαία αγροτιά, τις γυναίκες της εργατικής – λαϊκής οικογένειας, του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποστρατικοποιεί 21 νησιά στο Αιγαίο και προχωρά σε συμφωνία παράδοσης του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ και τη συνδιαχείρισή του με την Τουρκία και τις ΗΠΑ, έχοντας ως οδηγό τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας. Το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται δραματικά, είτε από τα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας, είτε από φόρους, είτε από άμεσες μειώσεις μισθών και συντάξεων και την αναδουλειά των μικρομάγαζων που καθημερινά κλείνουν. Έρχεται νέα φοροεπιδρομή, είτε με την έμμεση είτε με την άμεση φορολογία σε βάρος των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων, είτε με την περαίωση σε χιλιάδες μικροεπαγγελματίες και εργαζόμενους με μπλοκάκι.
Η ανεργία έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις με μεγάλο θύμα τη νεολαία, ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους ανέργους, οι οποίοι υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες, αλλά και όσους έχουν ένα μεροκάματο σήμερα. Κανένας δεν είναι απαλλαγμένος από τον κίνδυνο της ανεργίας. Η ανεργία αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της εργοδοσίας για να μειώνει τις απαιτήσεις της εργατικής τάξης και να βγάλει από την αγορά χιλιάδες μικρομάγαζα. Καταργούνται ουσιαστικά οι Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και παγιώνονται οι βάρβαρες εργασιακές σχέσεις. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης ισοπεδώθηκε, ενώ ήδη στην ΕΕ συζητάνε για την αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 και 70 χρόνια. Τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται στη χρεοκοπία. Εμπορευματοποιείται παραπέρα η Υγεία, πράγμα που σημαίνει ότι η λαϊκή εργατική οικογένεια θα υποστεί σημαντικό πλήγμα λόγω του εξαναγκασμού να δαπανά ολοένα και περισσότερα χρήματα για ανάγκες σε περίθαλψη, φάρμακο, πρόληψη και θεραπεία. Το σχολείο θα λειτουργεί ως επιχείρηση και οι γονείς θα αναγκάζονται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Με το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο», την αυτοαξιολόγηση και το σχέδιο «Καλλικράτης», η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ταξική. Αφαιρείται, ουσιαστικά, το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Σήμερα, 37 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ισχύει πιο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ το μήνυμα: όταν ένας λαός θέλει, μπορεί!
Στις εκλογές για τα τοπικά κρατικά όργανα των Περιφερειών και των Δήμων ο εργαζόμενος λαός έκανε ένα σημαντικό βήμα, ισχυροποιώντας τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης. Σας καλούμε με σταθερότητα να διαχωρίσετε οριστικά τις ευθύνες σας από τα κόμματα της πλουτοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ, που δεν αλλάζουν. Σας καλούμε να πάρετε θέση μάχης με τη γραμμή του ανειρήνευτου ταξικού αγώνα που θα βάζει φρένο στην επίθεση του κεφαλαίου, θα οργανώνει από τα κάτω τη λαϊκή αντεπίθεση. Να περιθωριοποιήσετε τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΣΥΔΑΣΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΓΕΣΑΣΕ που είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και της εργοδοσίας και κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομευτούν οι ταξικοί αγώνες, για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις.
