Δεν θα ληφθούν νέα οικονομικά μέτρα
Δεν θα ληφθούν πλέον οικονομικά μέτρα, ακούγεται, κατά τη γνώμη μας, σαν ένα νέο ανέκδοτο, έχοντας υπόψη μας το προηγούμενο ανέκδοτο: Λεφτά υπάρχουν. Η προαναφερθείσα λογική άποψη μας δημιουργείται από τις κατά καιρούς δημοσιεύ-σεις των αρμόδιων οικονομικών διαχειριστών ότι: Η απόκλιση των εσόδων της Ελληνικής οικονομάς σήμερα, φθάνει το 1,8 δις ευρώ. Όταν στο εγγύς παρελθόν υπουργός της κυβέρνησης δήλωνε: Δεν υπάρχει σάλιο. Το συμπέρασμα που αβίαστα βγαίνει είναι, ότι το δικονομικό μας έλλειμμα είναι σε επίπεδο δυσβάστακτο από τα οικονομικά μας μεγέθη. Οικονομικό έλλειμμα που έχει συσωρευθεί από την μεταπολίτευση ως σήμερα. Όταν οι αρμόδιοι θεματοφύλακες μας διαβεβαίωναν, ότι όχι μόνο έξω πάμε καλά, αλλά και μέσα ακόμη καλύτερα και μάλιστα την εποχή που μπήκαμε στην ΟΝΕ και γίναμε σημαντικό μέλος της Ευρωπαϊκής ένωσης, με ευοίωνες αναπτυξιακές προοπτικές, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Εντύπωση, είχε προκαλέσει στο πανελλήνιο, όταν χαμηλοσυνταξιούχος προσέφερε την μηνιαία σύνταξη του, για να ενισχύσει και αυτός, όπως όλοι οι πολίτες τον αγώνα, για να κλείσει η μαύρη τρύπα του χρέους, που θα μας οδηγούσε αναπόφευκτα στην ΠΤΩΧΕΥΣΗ. Τα γεγονότα όμως δείχνουν, ότι η πτώχευση δυστυχώς αφορά : Εκατομμύρια συνταξιούχους – χαμηλόμισθους – αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Λόγω της αύξησης του πληθωρισμού και εν γένει όλων προς το ζείν αγαθών και οι πλούσιοι παραμένουν ανενόχλητοι απολαμβάνοντας μισθούς χιλιάδων ευρώ και εκατομμύρια ευρώ να μοιράζονται ορισμένοι σε Bonus. Όταν εκατοντάδες νέοι επιστήμονες με μεταπτυχιακό, είτε είναι άνεργοι είτε δουλεύουν 24ωρη βάρδια στις φάμπρικες με 2000 και 2500 ευρώ μηνιαίες αποδοχές. Τώρα, μετά από ένα χρόνο θυμηθήκαμε να εξυγιάνουμε τις περίφημες ΔΕΚΟ και όλους εκείνους τους δημόσιους οργανισμούς και κρατικές χρηματοπιστωτικές εταιρείες, με τα ανεξέλεγκτα έξοδα και τους υπερβολικούς μισθούς, σε δημόσιους λειτουργούς και διοικητές οργανισμών, διότι το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων, στους παραπάνω οργανισμούς αμείβεται με γλίσχρους μισθούς. Για όλο αυτό το οικονομικό αλαλούμ ΟΥΔΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΕΧΕΙ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ, συνάμα με την δήμευση της περιουσίας του, μέχρι και του πρώτου βαθμού των συγγενών του. Αν ανατρέξουμε στην ένδοξη ιστορία μας, θα συναντήσουμε πολιτικά ατοπήματα, υπό μορφή κρίσης στην αθηναϊκή δημοκρατία, ουδέποτε όμως έλειψε ο δημόσιος έλεγχος και η παραδειγματική τιμωρία των πολιτικών και να μην βαυκαλιζόμαστε, ότι παρόμοια συμβαίνουν και αλλαχού. Λένε, στις ΗΠΑ η εξάρτηση των πολιτικών από μεγάλους χρηματοδότες είναι τόσο έκδηλη ώστε σε πολλές περιπτώσεις οι εκπρόσωποι του λαού να μοιάζουν περισσότερο με εμπορικούς αντιπροσώπους. Η ατομική αρετή είναι απαραίτητη έναντι του συνδρόμου της διαφθοράς, αλλά είναι πολύ δύσκολο να αναπτυχθεί η ευθύνη του κάθε ατόμου, όταν γύρω του κυριαρχεί το πολιτικοκοινωνικό σύστημα ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΚΡΑΤΙΑΣ. Το ερώτημα είναι : ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΩΡΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ – ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ, ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ. Ένας τίτλος θεατρικού έργου του περίφημου Ιταλού θεατρικού συγγραφέα Λουίτζι Πιραντέλο : «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε».
