Ενδιαφέρουσα εκδήλωση για την κλιματική αλλαγή- Παρών ο Μητροπολίτης Ξάνθης
Ρεπορτάζ: Νάντια Νάκου
Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση μ
ε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Ξάνθης πραγματοποιήθηκε την Κυριακή με θέμα: «Η Κλιματική Αλλαγή ως πραγματικότητα και ως πρόκληση» με συνδιοργανωτές τον Οργανισμό Νεότητας και Πολιτισμού της Μητρόπολης Ξάνθης και το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης. Ομιλητής ήταν ο κ. Νίκος Κοσμίδης, μέλος της Επιτροπής Νέων Echos του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών ο οποίος αναφέρθηκε στο ταξίδι του στα νησιά Φίτζι όπου τα επόμενα χρόνια θα έχουμε μεγάλο κύμα κλιματικών προσφύγων. Παρουσίασε πλούσιο και αξιόλογο φωτογραφικό υλικό, ενώ ακολούθησαν αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ υπερπαραγωγή «Home». Την εκδήλωση προλόγισε ο Μητροπολίτης Ξάνθης κ.κ. Παντελεήμων ο οποίος τόνισε: «Η Εκκλησία αποφεύγει την θεοποίηση της φύσεως, δηλαδή την ειδωλολατρία, διατηρώντας την ιερότητα της κτίσης και προσφέροντας με τον άρτο και τον οίνο της Θείας Ευχαριστίας ολόκληρη τη φύση ευχαριστιακά και δοξολογικά στο Δημιουργό Θεό. Είναι φανερό το ασκητικό ήθος της Ορθοδοξίας αποτελεί μια αντιπρόταση έναντι του καταναλωτισμού και μπορεί να προσφέρει ιδέες και λύσεις για την υπέρβαση της οικολογικής κρίσης ώστε να ανατραπούν και τα ενδεχόμενα από μια κλιματική αλλαγή».
Την εκδήλωση έκλεισε ο Αρχιμανδρίτης π. Σωφρόνιος σημειώνοντας: «Φεύγουμε σοφότεροι και ίσως πιο αποφασισμένοι να αλλάξουμε τρόπο ζωής, να μετανοήσουμε στην εκκλησιαστική γλώσσα».
«ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΗΣΙ VIWA»
Αυτός ήταν ο τίτλος της εισήγησης του κ. Νίκου Κοσμίδη ο οποίος βρέθηκε στο μακρινό αυτό νησί τον Μάιο, με τα μέλη της διεθνούς αποστολής του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, μετά από πρόσκληση των τοπικών χριστιανικών κοινοτήτων, με στόχο την κατανόηση των κλιματικών αλλαγών τόσο στο φυσικό και ζωικό περιβάλλον αυτής της ευαίσθητης ζώνης, όσο και των δραματικών προκλήσεων που επιφέρει στις ζωές των κατοίκων.
Ο κ. Κοσμίδης επεσήμανε μεταξύ άλλων: «Όπως σ όλο τον Ειρηνικό και στο νησί Viwa οι κάτοικοί του γίνονται μάρτυρες διαφοροποιημένων στην έντασή τους κλιματικών φαινομένων. Η φύση δεν είναι πια η μάνα τους, αυτή που τους θρέφει και τους παρέχει ότι χρειάζονται καθημερινά, αυτή που γνώρισαν οι παλαιότερες γενιές και ύμνησαν στα παραδοσιακά τραγούδια τους ή ζωγράφισαν στα πολύχρωμα υφάσματά τους. Σταδιακά αντιμετωπίζουν ένα νέο περιβάλλον, ξένο, αφιλόξενο και απειλητικό γι αυτούς και τα παιδιά τους. Ανάμεσα στους πολλούς κινδύνους που εγκυμονεί η κλιματική αλλαγή στα νησιά του Ειρηνικού συγκαταλέγονται τρεις κυρίως:
– Η αύξηση της στάθμης της επιφάνειας της θάλασσας, εξαιτίας της υγροποίησης των πάγων στους πόλους και των παγετώνων. Πολλά νησιά απειλούνται με άμεση εξαφάνιση, κάποια όπως στο σύμπλεγμα των νησιών Τουβαλού, έχουν ήδη βρεθεί κάτω από το νερό (αναφορά στο πρόγραμμα).
– Σταδιακή διάβρωση του παράκτιου εδάφους από την αυξανόμενη ένταση των τροπικών κυκλώνων και τυφώνων και από την αποψίλωση με ανθρώπινη επέμβαση των ριζοφόρων παράκτιων φυτών (µάγκλη) που συγκρατούσαν το έδαφος. Η ετήσια περίοδος των ακραίων φαινομένων από το Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο έχει αποσταθεροποιηθεί, με αποτέλεσμα τη διατάραξη του κύκλου ζωής των κατοίκων. Παράλληλα παρατηρείται εισροή αλμυρού νερού στον υδροφόρο ορίζοντα, καθιστώντας δυσκολότερη την εξασφάλιση της απαραίτητης ποσότητας πόσιμου νερού.
– Η άνοδος της θερμοκρασίας των θαλασσίων υδάτων, με αποτέλεσμα την άμεση απειλή για τις πλούσιες σε βιοποικιλότητα κοραλλιογενείς περιοχές και τη μείωση των κοπαδιών των ψαριών, τόσο πολύτιμων για την καθημερινή συντήρηση των νησιωτικών πληθυσμών, αλλά και μεγαλύτερων υδρόβιων θηλαστικών που καταφεύγουν σ αυτά τα νερά για τροφή.
Για τους κατοίκους αυτές οι απειλές δεν αποτελούν πιθανό δραματικό σενάριο για το μέλλον ή κάποιο εκφοβιστικό επιστημονικό μ
οντέλο. Βιώνουν ήδη τις αλλαγές χρόνο με τον χρόνο. Η γνώση που τους μετέφεραν οι παλιότεροι για το περιβάλλον και το κλίμα, γνώση βγαλμένη από την παρατήρηση γενιών και γενιών, δεν ανταποκρίνεται στα όσα βιώνουν.
…Ειδική προσοχή δόθηκε στο μεγάλο ζήτημα της αύξησης των λεγόμενων κλιματικών προσφύγων, ένα ζήτημα που μόλις τώρα η διεθνής κοινότητα άρχισε να εξετάζει και να αντιλαμβάνεται τις διαστάσεις του. Η κυβέρνηση των Φίτζι, όπως και πολλών άλλων χωρών του Ειρηνικού προετοιμάζουν την υπογραφή διεθνών συμβάσεων με γείτονα κράτη, όπως η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία, με σκοπό τη μελλοντική υποχρεωτική μετεγκατάσταση ολόκληρων πληθυσμών από περιοχές που πλέον δεν θα είναι κατοικήσιμες. Δηλαδή μιλάμε για έναν μαζικό ξεριζωμό, που όμοιο του δεν έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα».
