Την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου στις 19:00, με την παρουσία του Μητροπολίτη Ξάνθης
Γράφει η Νάντια Νάκου
Ο αγιασμός του εγκαινιασμού της Ιεράς Μονής Κομνηνών θα γίνει την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου στις 19:00, με την παρουσία του Μητροπολίτη Ξάνθης κ.κ. Παντελεήμονος. Μετά το πέρας του αγιασμού θα ακολουθήσει σύντομος χαιρετισμός από τον πνευματικό της Ιεράς Μονής π. Σωφρόνιο Γκουτζίνη και θα παρατεθεί το παραδοσιακό μοναστηριακό κέρασμα.
Για να φτάσετε στην Ιερά Μονή πρέπει να ακολουθήσετε τον χωματόδρομο που βρίσκεται δεξιά της πινακίδας: «Κομνηνά» και θα πρέπει να διανύσετε απόσταση 1800 μέτρων.
Στην Ιερά Μονή προεστώσα είναι η μοναχή Νεκταρία από την Ιορδανία. Με αγάπη πάντα υποδέχεται τους επισκέπτες και ξεχωρίζει για την ταπεινότητα της. Όσοι την γνωρίζουν μόνο φως μπορούν να πάρουν από την ψυχή της!
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ
Στο μοναστήρι της Ιεράς Μονής Κομνηνών εξελίχθηκαν σημαντικά γεγονότα πριν 63 χρόνια. Στο βιβλίο του Παναγιώτη Γ. Δημητριάδη με τίτλο: «Όνειρα και Θαύματα» αναφέρονται σημαντικές πληροφορίες και σας παραθέτουμε σχετικά αποσπάσματα:
«Η Μαρία Κυριακίδου από τις αρχές του 1946 είδε στο όνειρο της όπως αφηγήθηκε σε δημοσιογράφο την 22.07.1947, ότι βρέθηκε στο σημείο όπου κτίστηκε αργότερα η εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και άκουσε μια φωνή να της λέει: «Εγώ είμαι ο Άγιος Κωνσταντίνος. Απέναντι στο νερό (πρόκειται περί μικρού ρυακίου που υπήρχε εκεί) θα σκάψεις και θα με βρεις. Θέλω να με βγάλεις». Όπως υποστηρίζει δεν έδωσε σημασία στο όνειρο αυτό ούτε το ανέφερε σε κανέναν.
Μετά από έξι μήνες όπως διηγήθηκε στο δημοσιογράφο είδε και δεύτερο όνειρο με τον Άγιο και της είπε: «Αυτό το νερό (δείχνοντας το ρυάκι) είναι δικό μου και τα ποτάμια αν ξεραθούν το δικό μου νερό δεν θα ξεραθεί. Εδώ ήταν παλαιότερα Μοναστήρι, χάλασε και η εικόνα μου έπεσε προς τα εκεί» μου είπε, δείχνοντας την τοποθεσία την οποία γνώριζα επειδή εδώ γύρω είναι τα χωράφια μου». Πάλι δεν ανέφερε τίποτα σε κανέναν για το όραμα.
Μετά από έξι μήνες και το τρίτο όραμα αποφάσισε να μιλήσει. Μάλιστα όπως είπε είδε γριούλες και κορίτσια να λένε: «Τρεις φορές σου είπαμε να πεις στον κόσμο να σκάψουν και να με βρούνε και εσύ δεν είπες τίποτε σε κανέναν και έγινε αιτία να αργήσει τόσο η βροχή (επικρατούσε ανομβρία)».
Ύστερα άρχισαν οι ανασκαφές. Η εξήγηση αυτή από τη Μαρία Κυριακίδη περιγράφηκε όπως ακριβώς αναγράφεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας Μακεδονία της 24.07.1947.
Τελικά η κρίσιμη Λιτανεία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 7 Ιουλίου 1947. Τα γεγονότα μεταδόθηκαν στην περιφέρεια του Νομού Ξάνθης και στους γειτονικούς νομούς Δράμας και Καβάλας και τις επόμενες μέρες άρχισε η προσέλευση προσκυνητών στο μέρος των ανασκαφών.
Καθημερινά φτάνει μεγάλος αριθμός πιστών, από τα μεν χωριά της περιοχής πεζοί ενώ από τους όμορους νομούς με το τρένο μέχρι τη Σταυρούπολη και από εκεί πεζοπορία.
Στήνονται πάγκοι, πρόχειρα καταλύματα για την στέγαση των ασθενών οι οποίοι προσέρχονται με την ελπίδα της ίασης τους.
Παρελαύνουν τις επόμενες ημέρες όλη η ανθρώπινη δυστυχία και ο πόνος. Ανάπηροι, τυφλοί, ασθενείς με ανίατες ασθένειες προστρέχουν με πολύ ευλάβεια και ακλόνητη πίστη, ελπίζοντας στη χάρη των Αγίων.
Από τις πρώτες μέρες ακούγονται και τα πρώτα θαύματα. Παράλυτος ιάθη και κωφάλαλος άρχισε να μιλά».
Επίσης στο βιβλίο αναφέρεται δημοσίευμα της εφημερίδας Μακεδονία με ημερομηνία 24.07.1947: «Έκπληκτοι οι ορθολογισταί και οι επιστήμονες βλέπουν ανθρώπους, επί έτη ολόκληρα κουρασθέντας και καταδαπανηθέντας, εις την προσπάθεια της θεραπείας των, να θεραπεύονται διά μιας από τας ανιάτους παθήσεις των χωρίς φάρμακα και χωρίς ιατρούς».
Εξάλλου, αναφέρεται ότι: «Η Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης απέστειλεν αντιπρόσωπον της όστις και ενέκρινε την πρόοδον των εργασιών».
