Να μην πληρώσει ο Λαός τις συνέπειες της Κρίσης
Στην μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία Αριστοτέλους το Σάββατο στις 11 Σεπτέμβρη στις 6 το απόγευμα καλεί το ΠΑΜΕ Ξάνθης όλους τους εργαζόμενους. Η αντίσταση κατά των μέτρων λιτότητας και φοροεισπρακτικής τακτικής από τις κατώτερες τάξεις κινητοποιεί πλέον όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις. Η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ καλεί όλους τους Ξανθιώτες να συμμετέχουν στην παλλαϊκή αυτή συγκέντρωση με αναχώρηση από την Ξάνθη στις 2 το μεσημέρι της 11.9.2010 :
Αναδιανομή της φτώχειας και νέα φιλομονοπωλιακά μέτρα θα εξαγγείλει η κυβέρνηση στη ΔΕΘ. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την στήριξη της ΝΔ, του ΛΑΟΣ υλοποιεί την αντεργατική πολιτική της ΕΕ, του κεφαλαίου, με το αντιλαϊκό μνημόνιο, ό,τι έχουν σχεδιάσει εδώ και χρόνια. Σαρώνουν ό,τι απέμεινε από τις λαϊκές κατακτήσεις στη μόνιμη δουλειά, στο ανθρώπινο μεροκάματο και σύνταξη, στην υγεία την παιδεία, την πρόνοια. Βάζουν ταφόπλακα στο μέλλον των εργαζόμενων, ΟΛΩΝ των λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα της νεολαίας, που θα ζήσει χρόνια μεσαιωνικής βαρβαρότητας. Με τη βοήθεια των Μέσων Ενημέρωσης των μεγαλοεργολάβων, βιομηχάνων και εφοπλιστών, τρομοκρατούν το λαό, χτυπούν το κίνημα των εργαζόμενων. ΕΙΝΑΙ ΑΘΛΙΟ ΨΕΜΑ ότι «σώζουν» τη πατρίδα. Ληστεύουν τους εργαζόμενους, οδηγούν στον αφανισμό τους μικρούς επαγγελματίες, ξεριζώνουν τους μικρούς αγρότες για να σώσουν τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες. Μόνο οι τελευταίοι πήρανε τα 63 από τα 110 δις. Ευρώ του «δανείου – θηλιάς» της Τρόικας που θα πληρώνει για δεκαετίες ο λαός μας.. Δεν φταίνε μόνο τα σκάνδαλα (που μεγάλωσαν στο θερμοκήπιο των κομμάτων του κεφαλαίου). Η πολιτική διάσωσης των καπιτα – ληστών εφαρμόζεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κρύβουν ότι φταίει η πολιτική – σκάνδαλο, που κάνει νόμο το κόψιμο μισθών και συντάξεων, για πιο φθηνή την εργατική δύναμη, τις φόρο – απαλλαγές και το χάρισμα δις. ευρώ στο μεγάλο κεφάλαιο. Που κρίνει παράνομη κάθε αντίσταση σ’ αυτή τη πολιτική. Η επίθεση δεν έχει τέλος. Σχεδιάζουν νέα, βάρβαρα μέτρα ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ -ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ σημαίνει πιο δραματική χειροτέρευση της ζωής. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η πολιτική της ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ αλλά στηρίζεται από τη Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ, που στήριξαν και ψήφισαν το εγκληματικό ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ από τα κόμματα που βλέπουν την ανάπτυξη στηριγμένη στο καπιταλιστικό κέρδος, που συνεχίζουν να ορκίζονται στον Ευρωπαϊκό μονόδρομο, παρά τα όσα υποφέρει ο λαός απ’ αυτόν.
Η πολιτική αυτή ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ, αλλά στηρίζεται από τον κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες που τους ακολουθούν. Τάχθηκαν με τους εχθρούς των εργαζόμενων, προσπαθούν να τους υποτάξουν στη κυβέρνηση και τη Τρόικα. Η τελευταία, σύμβαση της ΓΣΕΕ για πραγματική ΜΕΙΩΣΗ μισθών κατά 5%, καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις. Διευκολύνει την υλοποίηση όσων η κυβέρνηση και η Τρόικα συναποφάσισαν. Είναι προσφορά στο κεφάλαιο, ΠΡΟΔΟΣΙΑ για τους εργαζόμενους. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, το ταξικό κίνημα τους, την απόφαση τους να ανατρέψουν τη κατάσταση, να αλλάξουν τους συσχετισμούς στη πολιτική, στον συνδικαλισμό, να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ, στη γραμμή της αντίστασης, ανατροπής, της ταξικής αντεπίθεσης. Το χρόνο που πέρασε, η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα έδωσαν αποφασιστικούς αγώνες, συγκρούστηκαν με την αντεργατική θύελλα, απέκτησαν εμπειρία. Χωρίς αυτούς τους αγώνες, η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Το Π.Α.ΜΕ., περισσότερο από πριν, αναδείχτηκε σε εμπνευστή και οργανωτή των αγώνων, ελπίδα για τους εργαζόμενους. Αναδείχτηκε σε φόβητρο για την εργοδοσία και το πολιτικό της σύστημα, που εξαπολύει λυσσαλέες επιθέσεις εναντίον του.
Μπροστά στη νέα λαίλαπα της κυβέρνησης (ιδιωτικοποιήσεις ΟΣΕ, ΔΕΗ, Ύδρευση, Λιμάνια, Αεροδρόμια, αστικές μεταφορές κ.λ.π., χιλιάδες απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, έκρηξη ανεργίας και φτώχειας, προετοιμασία του σχολείου της αγοράς, τεράστιες ελλείψεις στην υγεία, που κάνουν αδύνατη την επιβίωση της λαϊκής οικογένειας), οι αγώνες των εργαζόμενων να περάσουν από την άμυνα στη ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ. Οι εργαζόμενοι σαν ενιαία τάξη, τα λαϊκά στρώματα, να μη δώσουν «συγχωροχάρτι» σε όσους «μαυρίζουν» τη ζωή τους. Να διορθώσουν τη ψήφο του περασμένου Οκτώβρη. Να «τρομοκρατήσουν τους τρομοκράτες», να σαρώσουν τους δήθεν «ακομμάτιστους» συνδυασμούς, που υποστηρίζονται από ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές εκλογές που έρχονται. Κάθε άλλη στάση θα δώσει την «άδεια» στο πολιτικό σύστημα της πλουτοκρατίας για νέα, βάρβαρα μέτρα. ΝΑ ΜΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ – ΝΑ ΜΗ ΘΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΝΕΕΣ ΓΕΝΙΕΣ Να στηθούν εργατικές – λαϊκές επιτροπές αγώνα σε κάθε επιχείρηση, κλάδο και λαϊκή γειτονιά. Να αντιμετωπίζουν άμεσα ΟΛΑ τα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας (την απόλυση και την προστασία των ανέργων, τη κατάργηση εργασιακών – ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την αντιμετώπιση προβλημάτων επιβίωσης, την εμπορευματοποίηση και τους ταξικούς φραγμούς στην Υγεία και τη Παιδεία, τις δημοκρατικές ελευθερίες που κινδυνεύουν). Να μαζικοποιηθούν, να ζωντανέψουν τα συνδικάτα, ιδιαίτερα με τις νέες γενιές εργαζόμενων. Οι αγώνες πρέπει να δυναμώσουν, να έχουν διάρκεια, σχεδιασμό, αντοχή και πολιτικό στόχο. Οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης ή ενός κλάδου δεν μπορούν μόνοι τους να πετύχουν λύσεις. Ο συντονισμένος πανεργατικός ταξικός ξεσηκωμός είναι μονόδρομος για να ακυρωθεί στη πράξη το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και οι νόμοι του. Η αποδυνάμωση των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Μνημονίου της, των εκπροσώπων τους στο συνδικαλιστικό κίνημα δίνουν αποτέλεσμα στους αγώνες. Ο πολιτικός στόχος των αγώνων όχι μόνο για εναλλαγή κομμάτων αλλά για ριζική αλλαγή πολιτικής και δρόμου ανάπτυξης, δίνουν αποτέλεσμα στους αγώνες. Οι αγώνες να σημαδέψουν στη καρδιά του προβλήματος, στην αιτία της κρίσης : τη συσσώρευση πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια, την ατομική – καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μεγάλα μέσα παραγωγής, το ότι οι εργαζόμενοι παράγουν για να πλουτίζει μια χούφτα μεγαλοεπιχειρηματιών.
Να δυναμώσει το Π.Α.ΜΕ στους εργαζόμενους, η Π.Α.Σ.ΕΒΕ στους μικρούς επαγγελματίες της πόλης, η Π.Α.ΣΥ στη φτωχή αγροτιά, το ΜΑΣ στους σπουδαστές. Να γίνουν βήματα για τη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας εργαζόμενων – μικρών επαγγελματιών της πόλης – μικρών αγροτών του χωριού, της μόνης ικανής να αλλάξει το δρόμο ανάπτυξης της χώρας. Να βάλει, σχεδιασμένα από τους εργαζόμενους, τον παραγόμενο πλούτο στην υπηρεσία των εργαζόμενων και όχι των κερδών των μονοπωλίων.