Ο Γιάννης Ζουγανέλης θα εμφανιστεί με την Ραλλία Χρηστίδου το Σάββατο 28 Αυγούστου στις 21:30 στα Θερινά Ολύμπια.
«Πάντοτε θέλω να κάνω τον κόσμο να γελάει»
Ένας χαρισματικός καλλιτέχνης και ένας 
άνθρωπος με χαρίσματα που καλλιεργεί καθημερινά είναι ο Γιάννης Ζουγανέλης. Στην συνέντευξη που μας παραχώρησε φάνηκε μέσα από τα λεγόμενα του ότι είναι ευγενικός, ταπεινός και τολμάει να λέει όσα πιστεύει και αισθάνεται. Απολαύστε τον Γιάννη Ζουγανέλη:
ΧΝ: Τι θα παρουσιάσετε στη συναυλία σας;
Γ.Ζ.: Στις συναυλίες παρουσιάζουμε τα τραγούδια μας. Αλλά εγώ πάντοτε κάνω και δραστικά πράγματα στη σκηνή. Πάντοτε θέλω να κάνω τον κόσμο να γελάει ελπίζω όχι να χαχανίζει. Μέσα από σκωπτικά τραγούδια και κείμενα. Όταν ο άλλος γελάει περνάς την επικοινωνία σου, τα μηνύματα με πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο. Όχι εμπαθή. Δεν κάνεις στον άλλο τον δάσκαλο. Συμμερίζεσαι την άποψη του, αντιλαμβάνεσαι την διαφορετικότητα του. Αυτό που μας διαφοροποιεί από τους άλλους είναι ότι εμείς λέμε και τα τραγούδια μας, βάζουμε τον κόσμο σε μια λογική ότι είναι σε μια συναυλία αλλά ταυτόχρονα έχουμε και πάρα πολλά σημεία από όπου ισορροπούμε με το χιούμορ που παράγεται από την ελληνική λέξη: χυμός.
Οι άνθρωποι πρέπει να μπούνε στην διαδικασία των εκχυμώσεων τους. Να πετάνε με το μυαλό τους, την καρδιά τους, ακόμη και με το σώμα τους.
Η τέχνη μπορεί να βοηθήσει με το γέλιο, την καλή διάθεση, την σκέψη. Αυτό σκέφτομαι συνέχεια. Δεν θέλω να μιλάω από καθέδρας. Θέλω να μιλάω με μια ευγένεια απέναντι στους ανθρώπους.
Φέτος κάναμε διάφορες συναυλίες. Μερικές φορές ήμασταν με τον Λάκη Παπαδόπουλο, άλλες φορές ήμουν μόνος μου, άλλες φορές με την Ραλλία.
ΧΝ: Η χώρα μας βρίσκεται σε δεινή θέση, μετά τον πόλεμο. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού στις συναυλίες σας τι μηνύματα έχετε εισπράξει από τον κόσμο;
Γ.Ζ.: Αυτό που εισπράττω από τον κόσμο είναι μια τρομερή απογοήτευση. Αυτός που απογοητεύει και απογοητεύεται δεν γοητεύει. Η γοητεία δεν είναι ματαιοδοξία. Σημαίνει ότι κάνω εσένα να αισθανθείς όμορφα απέναντι μου. Και πώς να το κάνει αυτό αφού αισθάνεται ανασφάλεια, προδομένος; Αλλά το πρόβλημα που έχουνε συνειδητοποιήσει είναι ότι είναι απογοητευμένοι για τον τρόπο που πάλεψαν οι ίδιοι την ζωή τους. Αρχίζουν να σκέφτονται τις ευθύνες που έχουν οι ίδιοι γι αυτό που συμβαίνει. Είναι απογοητευμένοι από τις ιδεολογίες, δεν ξέρουν από ποιους να εκπροσωπηθούν. Υπάρχει η αδυναμία των συμφερόντων και του ατομισμού. Σαν φυλή- επειδή λέμε τα καλύτερα για εμάς-, δεν είμαστε και τόσο προωθημένη. Είμαστε άνθρωποι του ατομισμού. Μας ενδιαφέρει το σπίτι ΜΟΥ, η γυναίκα ΜΟΥ, το παιδί ΜΟΥ. Λες και ο άλλος δεν είναι το ίδιο πράγμα. Και μπαίνουμε σε διαδικασία ανταγωνισμού.
Αυτό που συνειδητοποίησα είναι η απογοήτευση από τον τρόπο που κυβερνήθηκε η Ελλάδα, γιατί οι πολιτικοί έρχονται εδώ για να κατασπαράξουν.
Ο κόσμος θέλει να βοηθήσει και δεν ξέρει τον τρόπο, πώς να οργανωθεί. Πρέπει να ενεργήσει ως πολίτης, να μην ξεχάσει αυτήν του την μεγάλη διάσταση: της πολιτείας. Να αρχίσει να αντιπαρατίθεται με ότι κακό. Πρέπει να γίνουμε πιο πατριώτες. Μιλάμε για την πατρίδα και κινδυνεύουμε να μας χαρακτηρίσουν εθνικιστές. Η πατρίδα είναι το ιερότερο πράγμα που έχουμε. Αυτό μας αναδεικνύει, μας διαφοροποιεί. Αυτό είναι το στίγμα μας. Να κάνουμε ποιητικότερη την καθημερινότητα μας. Δεν υπάρχει αύριο αν το σήμερα δεν είναι καλό. Τίποτα δεν υπάρχει. Να α
ντιδράσουμε στο ίδιο μας το σπίτι, να το κάνουμε καλύτερο. Να έχουμε καλύτερες σχέσεις με τον γείτονα και να μπούμε σε μια διαδικασία ανασυγκρότησης.
Αυτοί που πληρώνουν το μάρμαρο είναι οι συνταξιούχοι, οι μεροκαματιάρηδες που δεν έφταιγαν σε τίποτα.
Δεν έχουμε φτάσει στον πάτο. Είμαστε πολύ πιο κάτω από τον πάτο. Πιστεύω ότι αν μπούμε σε μια φάση ανασυγκρότησης πιστεύω ότι κάτι θα βγει.
ΧΝ: Είδα ότι έχετε ένα πολύ πλούσιο βιογραφικό και εξεπλάγην γιατί δεν ήξερα ότι έχετε διακριθεί και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γ.Ζ.: Εμένα δεν με ενδιαφέρουν αυτά. Εμένα με ενδιαφέρει πιο πολύ η Ελλάδα. Εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο το βίωμα από το βιογραφικό. Προσπαθώ πάντοτε να ισορροπώ με την ψυχή μου. Να είμαι ειλικρινής, να μπω στον χώρο της αλήθειας. Γιατί αυτό που μας έχει ξεπεράσει είναι η πραγματικότητα και για μένα η πραγματικότητα είναι το μεγαλύτερο ψέμα.
ΧΝ: Τι είναι αυτό που έχετε κάνει και σας έχει κάνει περήφανο;
Γ.Ζ.: Δεν αισθάνομαι περηφάνια. Αισθάνομαι όμως ικανοποίηση που αντιμετωπίζομαι με μια αίσθηση χαράς και αγάπης. Αυτό είναι μια τρομερή δέσμευση.
