Η Φιλιώ Παρθένη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε διαιτολογία και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως γυμνάστρια, αν και τελικά ασχολήθηκε με τις πολεμικές τέχνες όπου και έγινε προπονήτρια. Το κρυφό της μεράκι όμως είναι η συγγραφή.
Συνέντευξη της συγγραφέως Φιλιώς Παρθένη
Το πρώτο βιβλίο με τίτλο: «Προς κυρία Σ.Δ.: Ο άντρας σας, σας απατάει…» της κ. Φιλιώς Παρθένης σας προτείνουμε να το διαβάσετε στις διακοπές σας!!! Η συγγραφέας μας παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη!
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου γράφει: «Τι είναι αυτό; αναρωτιέμαι, ενώ παρακολουθώ ένα μικρό κίτρινο χαρτί να ξεγλιστράει από τη χαραμάδα. Με μεγάλη δυσκολία σηκώνομαι παραπατώντας ακόμα από τη σφοδρή σύγκρουση, πλησιάζω και το παίρνω στα χέρια μου. Προσπαθώ να το διαβάσω. Τι ορνιθοσκαλίσματα είναι αυτά, καλέ;
«Πρoς κυρία Σ.Δ.:
Ω άντρας σας, σας απατάει»
Μπορεί ένα μικρό, τσαλακωμένο και εντελώς ανορθόγραφο ανώνυμο σημείωμα να αλλάξει ολοκληρωτικά τη ζωή μιας γυναίκας; Μετά την απόγνωση και τον θυμό που προκαλεί μια απιστία, ένας είναι ο στόχος: το ξεμπρόστιασμα του μοιχού. Είναι τελικά δυνατόν ένας πιστός κι αφοσιωμένος σύζυγος να προδώσει τον γάμο του; Γίνεται ποτέ το δεδομένο, αβέβαιο; Η απάντηση θα έρθει μέσα από μια σειρά κωμικοτραγικών γεγονότων».
XanthiNews: Το θέμα του βιβλίου σας είναι πολύ ενδιαφέρον και αφορά σχεδόν όλες τις γυναίκες. Τα ερείσματα τα πήρατε από ιστορίες που έχετε ακούσει;
Φιλιώ Παρθένη: Είναι ένα απόλυτα χιουμοριστικό βιβλίο, που έχει σαν στόχο να αποδείξει ότι ο γάμος, σε καμία περίπτωση δεν σκοτώνει τον έρωτα. Μέσα στην καθημερινότητα ενός παντρεμένου ζευγαριού κρύβονται όλα αυτά που τους έφεραν κοντά. Ο έρωτας, σβήνει μόνο όταν το θελήσουν και οι δυο. Ένα χάδι, μια υπενθύμιση της αγάπης μας για τον άνθρωπο μας, μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια όλα όσα μας έκαναν να ερωτευτούμε και να ονειρευτούμε. Εξάλλου, μόνο τότε υπάρχει η ελπίδα για πραγματικά ευτυχισμένη ζωή. Όταν αγαπάς και αγαπιέσαι.
XN: Το σημείωμα με την αποκάλυψη: «Ο άντρας σας απατάει» μπορεί να είναι και ο οποιοσδήποτε καλοθελητής που θέλει να ανοίξει τα μάτια της απατημένης που το μαθαίνει τελευταία; Και γιατί ο άντρας και όχι η γυναίκα σας στο σημείωμα;
Φ.Π.: Αυτό που κατά βάση πραγματεύεται αυτό το βιβλίο, δεν είναι το ποιος έστειλε το μήνυμα, το πότε ή το γιατί, ούτε έχει σαν σκοπό να υπερασπιστεί το ρητό ότι «ο απατημένος το μαθαίνει τελευταίος». Θα μπορούσα να πω, χωρίς να θέλω να αποκαλύψω περισσότερα για την πλοκή, ότι αυτό που θέλησα να εξιστορήσω όσο πιο χιουμοριστικά μπορούσα, είναι το πώς η ηρωίδα μου, λαμβάνοντας αυτό το σημείωμα, θα αποφασίσει να αντιμετωπίσει την πιθανή ανατροπή των ισορροπιών της συζυγικής της ζωής. Δεν θα διερωτηθεί καν αν πράγματι ο άντρας της, την απατάει. Θα αποφασίσει, απλά να το αποδείξει!
Η επιλογή του χαρακτήρα στην ιστορία μου έγινε ως επί το πλείστον γιατί ήταν ευκολότερο για μένα, μιας και είμαι γυναίκα να διαχειριστώ και να αναλύσω την ιδιοσυγκρασία, τις αντιδράσεις, τις σκέψεις μιας γυναίκας.
ΧΝ: Η μοιχεία διώκονταν παλιά στην χώρα μας και είναι χαρακτηριστική η ταινία με τον Κωνσταντάρα που βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα με την ερωμένη του. Εξάλλου το «ου μοιχεύσεις» είναι στις 10 εντολές. Το 2010 είναι όμως μια πραγματικότητα που ίσως οι περισσότεροι να μην θέλουν να την μαθαίνουν γιατί ίσως δεν αποτελεί ταμπού αλλά «άτυπη συμφωνία» των συζύγων, έτσι ώστε να μην διαλύονται οικογένειες για το κοινωνικό στάτους. Συμφωνείτε με την άποψη αυτή;
Φ.Π: Θέλω να πιστεύω ότι σήμερα, οι άνθρωποι δεν ζουν τη ζωή τους ελεγχόμενοι από κοινωνικά στάτους και ταμπού. Δεν βασίζουν την ευτυχία τους, στο «τι θα πει η γειτονιά, ο κόσμος». Τουλάχιστον η πλειοψηφία. Είναι πιο απελευθερωμένοι από τέτοιους περιορισμούς. Το αν πάλι θα επιλέξουν να μείνουν κάτω από την ίδια στέγη, συμβιβαστικά απλά και μόνο για να διατηρήσουν την κοινωνική τους εικόνα «αλώβητη», είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ, ούτε και θα ήθελα να κρίνω.
ΧΝ: Γιατί κάποια γυναίκα να ψάξει να βρει τα ενοχοποιητικά στοιχεία όταν ξέρει ότι αν το κάνει θα πληγωθεί και στην τελική θα πρέπει να διαλύσει το γάμο της και κατ επέκταση το σπίτι της, προκαλώντας προβλήματα στα παιδιά της;
Φ.Π: Πρώτα απ όλα θέλω να διαχωρίσω την ιδιότητα του ή της συζύγου, από αυτή του γονιού. Θεωρώ, πως η γονεϊκή ιδιότητα είναι ανεξάρτητη από το αν ένα ζευγάρι εξακολουθεί να βρίσκεται κάτω από την ίδια στέγη ή όχι. Η ευθύνη που έχουμε σαν γονείς, δεν εξαρτάται από την συναισθηματική μας σχέση με τον σύντροφο μας. Μπορεί να πάψουμε να είμαστε σύζυγοι, όχι όμως και γονείς!
Καθένας από μας λοιπόν έχει να αποφασίσει. Κλείνω τα μάτια και συνεχίζω να προσποιούμαι πως όλα πάνε καλά; Μαθαίνω στα παιδιά μου πως η ευτυχία της οικογένειας βασίζεται σε συμβιβασμούς;
ΧΝ: Γιατί κάποιος που γνωρίζει ότι είναι πολυγαμικός προχωράει στου γάμου κοινωνία;
Φ.Π.: Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να κα
τηγοριοποιήσω τους ανθρώπους σε πολυγαμικούς ή μονογαμικούς. Είναι σαν να περιορίζω την ανθρώπινη προσωπικότητα σε κάτι απόλυτα πεζό και να συνδέω μια όμορφη σχέση όπως η συζυγική αποκλειστικά με το ορμέμφυτο. Πιστεύω ότι ο γάμος, η δημιουργία οικογένειας, η πολυετής συμβίωση, είναι αποφάσεις ζωής που ξεφεύγουν από κλισέ στερεότυπα, μιας και ο άνθρωπος που επιλέγουμε για σύντροφο, θα είναι εκτός από εραστής ή ερωμένη μας, φίλος, συνεργάτης, συνοδοιπόρος στα όνειρα και τις ελπίδες μας, γονιός των παιδιών μας. Ίσως δεν χρειάζεται να μιλάμε για πολυγαμικούς ή μη ανθρώπους, απλά για αποτυχημένες επιλογές.
ΧΝ: Πώς από τον χώρο του αθλητισμού βρεθήκατε να είστε συγγραφέας και γιατί ξεκινήσατε με αυτό το βιβλίο;
Φ.Π: Δεν νομίζω πως ένας άνθρωπος μπορεί να περιοριστεί σε ένα και μόνο καλούπι. Σε μια ιδιότητα. Η ζωή παρέχει την δυνατότητα να εκφραζόμαστε με πολλούς και διάφορους τρόπους και το να έχεις επιλέξει τον αθλητισμό, δεν αναιρεί το να εκφράζεσαι και μέσω του πνεύματος. Έγραφα από μικρή, όπως και αθλούμουν από μικρή. Αυτό συνεχίζω να κάνω μέχρι και σήμερα.
Όσο για την επιλογή αυτού του βιβλίου; Πιστεύω ότι τελικά αφορά τις μεγάλες και δυνατές αγάπες, που βαστάνε χρόνια. Ίσως και γι αυτό το επέλεξα για την πρώτη μου συγγραφική απόπειρα.
