Παρουσίαση βιβλίου για τον πρωτοπόρο του συνεταιριστικού κινήματος Αλέξανδρο Μπαλτατζή
Πολύς ντόρος έγινε μια εβδομάδα πριν την παρουσίαση του βιβλίου, μοιράστηκαν καλαίσθητες προσκλήσεις γράφτηκαν σ όλες τις εφημερίδες για την εκδήλωση στο ίδρυμα θρακικής τέχνης και παράδοσης και στις 8 το βράδυ της Παρασκευής 18 Ιουνίου ήταν δεν ήταν σαράντα άτομα στην όμορφη αίθουσα της καπναποθήκης για να τιμήσουν τον μεγάλο αγροτοπατέρα του πατριώτη μας Πόντιο Αλέξανδρο Μπαλτατζή.
Αυτό με μια λέξη λέγεται Ντροπή. Λέγεται κατάντια λέγεται γαϊδουριά. Περίμενα να συναντήσω στην αίθουσα Εντιμότατους Άρχοντες Πολιτικούς (νυν και τέως), συνδικαλιστάς αγροτοπατέρες, Πόντιους καπνοπαραγωγούς από τον κάμπο αλλά και από την περιοχή της Σταυρουπόλεως κυρίως όμως περίμενα να δω ευεργετηθέντες από τον αείμνηστο Μπαλτατζή!! Παραβρέθηκαν μόνο ο Δήμαρχος της Ξάνθης, η Δήμαρχος Αβδήρων, ένας Αντινομάρχης Πόντιος, εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου, ο κ. Ταρενίδης, ο κ. Ρωμανίδης, ο δικηγόρος Γ. Κουρτίδης με την σύζυγό του και κάποιοι άλλοι ταπεινοί και καταφρονημένοι.
Τον Αλέξανδρο Μπαλτατζή τον γνώρισα προ πολλών ετών (κάπου το 85) και συνομίλησα μαζί του μια φορά σ ένα τραπέζι. Του εξέφρασα τον θαυμασμό μου και τον συνεχάρην για το πείσμα του, τον αγώνα του, για την περιοχή, για την αγροτιά, για την περιοχή, για πολύπλευρη βοήθεια στους Πόντιους και μου είπε: «Αυτά παιδί μου να τα πεις στους αγνώμονες που δεν με εξέλεξαν ούτε Βουλευτή παρ ότι έφαγαν ψωμάκι από μένα κι έγιναν άνθρωποι».
Ο συγγραφέας δημοσιογράφος Βίκτωρ Νέτας απών (από που κι ως που βέβαια ο εξ Αθηνών δημοσιογράφος βιογράφος του Πόντιου Αλέξανδρου Μπαλτατζή, δεν ξέρω!) εξαιρετική η κυρία Νίνα Ζωγράφου ιδιαίτερα γραμματέως του Αείμνηστου Μπαλτατζή και κουραστικοί (ο ένας επανέλαβε τον άλλον) οι κύριοι Κατσανίδης και Τσελέπης. Τέλος, ο πρώην Βουλευτής Β. Κουρτίδης πολύ σύντομα αναφέρθηκε στον σπουδαίο συνδικαλιστή- συνεταιριστή αγροτοπατέρα και μέντορα του Αλέξανδρο Μπαλτατζή και η εκδήλωση τελείωσε περί της 9 και 30 το βράδυ.
Γνώμη μου είναι ότι η παρουσίαση του βιβλίου έπρεπε να γίνει στο κλειστό «Αμοιρίδειο» (και ο συγχωρεμένος Φίλιππος ήταν ένα από τα πνευματικά παιδιά του Μπαλτατζή), να κατακλύσουν τον χώρο καπνοπαραγωγοί και άνθρωποι της αγροτιάς από την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και να γίνει ένα μνημόσυνο για τον μεγάλο αυτόν Πόντιο αγροτοπατέρα με νταούλια και κεμεντζέδες.
Έτσι τιμούν οι κριτικοί τους ευεργέτες τους ρίχνουν και στον αέρα μπαλωθιές έτσι τιμούν τους δικούς του ανθρώπους οι «Χαμουτζήδες» στην Αχαΐα, την Ηλεία, την Καλαμάτα με κλαρίνα και βιβλία κι εμείς οι κακομοίρηδες είμαστε ανάξιοι να τιμήσουμε τους λίγους σπουδαίους πατριώτες μας που αγωνίσθηκαν για τον τόπο τους και πέθαναν στην ψάθα ( στην ψάθα πέθανε το 1987 ο Αλέξανδρος Μπαλτατζής ξεχασμένος από όλους αυτούς που έκανε κυρίους.)
Έτσι για μια ακόμη φορά επαληθεύτηκε το ρηθέν από τους προγόνους μας:
«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργεθέντα».
