.JPG)
ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΚΛΟΙΟ ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ
Παραλύει ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας σήμερα Πέμπτη εξαιτίας της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας που έχουν κηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, αντιδρώντας στις αλλαγές στο Ασφαλιστικό.
Τα πακέτα των αντιλαϊκών μέτρων διαδέχονται το ένα το άλλο και παρά τις δραματικές επιπτώσεις τους στους εργαζόμενους και την κοινωνία, οδηγούν στην ύφεση και είναι αδιέξοδα για την οικονομία. Η προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και η εμπλοκή του Δ.Ν.Τ. δρομολόγησε νέα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας.
«Χρειάζεται μαζική κατακραυγή και μαζικός αγώνας», φωνάζουν οι Έλληνες, για να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης. Χρειάζεται από όλους τους εργαζόμενους, με αίσθημα ευθύνης, να πάρουν θέση στον αγώνα, διότι τα χειρότερα έρχονται. Ήδη το Δ.Ν.Τ. ζήτησε την περικοπή μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, κατακρεουργεί τις συντάξεις, την κοινωνική ασφάλιση, αυξάνοντας τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μειώνοντας το ποσό των συντάξεων, ενώ η ανεργία έχει εκτοξευθεί και αναμένεται να φτάσει σε χειρότερα επίπεδα, με την περιοχή μας να κρατάει τα ηνία σε αυτή.
Η κυβέρνηση υλοποιώντας τις αντεργατικές εντολές των κυρίαρχων κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κορόιδεψε προεκλογικά τον ελληνικό λαό και επί μήνες δημιούργησε ένα κλίμα τρομοκράτησης των εργαζομένων, προχώρησε στην εφαρμογή του πιο σκληρού, ταξικού, αντεργατικού, προγράμματος μετά την μεταπολίτευση, που οδηγεί σε μείωση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
«Διαδηλώνουμε την αγωνία μας και τη στεναχώρια μας, γιατί τα κέρδη των εργοδοτών είναι δικά τους, τις ζημιές τους όμως, καλούμαστε να τις πληρώσουμε εμείς. Ε, φτάνει πια, δεν πάει άλλο. Το μέλλον είναι «θολό». Δεν ξέρουμε αν τώρα με τα νέα φορολογικά μέτρα, θα πιαστούν και οι έχοντες και κατέχοντες, αλλά εν πάση περιπτώσει θα είμαστε, εάν χρειαστεί, συνέχεια στους δρόμους. Δε γίνεται διαφορετικά», λένε αγανακτισμένοι μισθωτοί και συνταξιούχοι.
Ο στόχος είναι να μειωθεί το εργατικό εισόδημα πάνω από 30% την τριετία που διανύουμε, να αποδιαρθρωθούν πλήρως οι συλλογικές συμβάσεις και οι εργασιακές σχέσεις, καθώς και να καταστραφεί ακόμη κι’ αυτό το ισχνό οικοδόμημα κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικής προστασίας.
Οι μισθοί μειώνονται δραματικά, οι συντάξεις παγώνουν, σε όφελος των κερδών των επιχειρήσεων. Οι φόροι αυξάνονται σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Τα ελλείμματα του κράτους μετατρέπονται σε ελλείμματα των εργατικών νοικοκυριών, αφού τα μέτρα αφορούν όλους είτε εργάζονται στον δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα.
