Η Χρύσα Χαμαλίδου έχει σπουδάσει στη Γαλλική Σχολή Ζωγραφικής ABC και στη Σχολή Δημητρέλη. Απασχολείται από το 2004 στο Ενδύω, στο Εργαστήριο παραδοσιακών φορεσιών και χρηστικών αντικειμένων του Δήμου Βιστωνίδος. Έχει συμμετάσχει στις Γιορτές Παλιάς Πόλης με ατομική έκθεση και είναι εκπαιδεύτρια στη ΝΕΛΕ Ξάνθης. Επίσης σκέφτεται κάποια στιγμή να δημοσιεύσει ποιητική συλλογή!
XanthiNews: Από το 2004 απασχολείστε στο ΕΝΔΥΩ. Ένα σημαντικό έργο, αφού συντηρείτε και συνεχίζετε την παράδοση μας. Τι θα μπορούσε κανείς να θαυμάσει στο ΕΝΔΥΩ και ποιο ακριβώς το αντικείμενο της εργασίας σας;
Χρύσα Χαμαλίδου: Το Ενδύω είναι ένας χώρος ο οποίος προσπαθεί να διαφυλάξει παραδόσεις, ήθη και έθιμα, που σκοπός του είναι η ανάδειξη της Ελληνικής λαϊκής τέχνης.
Ένας χώρος τον οποίο αγαπώ και σέβομαι απεριόριστα και τον οποίο επισκέπτονται μαθητές σχολείων καθώς βέβαια και ιδιώτες οι οποίοι ερχόμενοι εκεί μπορούν να θαυμάσουν τα εκθέματα στον εκθεσιακό μας χώρο.
Εκθέματα τα οποία περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τον παραδοσιακό αργαλειό, την σημαντικότερη για την εποχή της μηχανή για την οικιακή οικονομία της οικογένειας στα σπίτια του χωριού, τις παραδοσιακές φορεσιές, καθώς και διάφορα χρηστικά αντικείμενα τα οποία κατασκευάζονται εκεί.
Το αντικείμενο της εργασίας μου είναι η ζωγραφική πάνω σε υφάσματα, μοτίβων πάντα εμπνευσμένων από την λαϊκή μας παράδοση, σχεδίων που υπήρχαν συνήθως σε ποδιές γυναικείων φορεσιών, που αποτυπωμένα πάνω σε ύφασμα πια, γίνονται με τη σειρά τους μαξιλάρια, χειροποίητοι δίσκοι, κάδρα, βελονοθήκες.
ΧΝ: Η ζωγραφική είναι ένα από τα ταλέντα σας. Το 2007 συμμετείχατε με ατομική έκθεση στις Γιορτές Παλιάς Πόλης. Ποια είναι τα έργα που επιλέγετε για να τα αποτυπώσετε στον καμβά; Σκοπεύετε να παρουσιάσετε μια νέα έκθεση στο άμεσο μέλλον;
Χ.Χ.:. Η συμμετοχή μου το 2007 με ατομική έκθεση στις γιορτές παλιάς πόλης υπήρξε καθοριστική, μου άνοιξε έναν καινούριο δρόμο τον οποίο αργά και σταθερά ακολουθώ, σεβόμενη κάθε τι που τον περικλείει. Δεν βιάζομαι, προτιμώ τις ομαδικές εκθέσεις αυτό το διάστημα όπως η περσινή με το Κ.Α.Π.Η. του Δήμου Ξάνθης στην οποία συμμετείχα ως εκπαιδεύτρια των «κοριτσιών» και έπαιρνα «φως» από την χαρά που έβλεπα αποτυπωμένη στα πρόσωπά τους. Ευελπιστώ αυτή η προσπάθεια να συνεχιστεί, δηλώνοντας «περήφανη» για τις μαθήτριές μου.
Όσο για το ποια έργα είναι επιλογή μου να αποτυπωθούν στον καμβά, αυτό είναι κάτι που επηρεάζεται πάντα από το τι συμβαίνει γύρω και μέσα μου.
Το έχω δηλώσει και παλαιότερα πως θα ήθελα να αποτυπώσω σκηνές πόνου, εξαθλίωσης, πείνας, γιατί η αδικία και τα κακώς κείμενα αυτού του κόσμου με πληγώνουν βαθύτατα. Μα ταυτόχρονα δεν μπορώ να πάψω να αποτυπώνω τον χώρο των αγγέλων και των ονειρεμένων τοπίων που υπάρχουν βαθιά μέσα στο μυαλό και την ψυχή μου.
ΧΝ: Είστε εκπαιδεύτρια στη ΝΕΛΕ Ξάνθης σε διάφορα εργαστήρια των περιφερειακών Δήμων αλλά και στο ΚΑΠΗ Ξάνθης. Αυτή η επαφή σας τι σας έχει διδάξει; Οι απλοί άνθρωποι της επαρχίας αγαπούν την τέχνη της ζωγραφικής; Έχουν γνώσεις και θέληση να μάθουν να δημιουργούν και να εκφράζουν έτσι τα συναισθήματα τους;
Χ.Χ.: Η ζωγραφική είναι ένα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ, ένας δρόμος που σε οδηγεί να ανακαλύψεις τον εαυτό σου και να εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου. Η επαφή με όλον αυτόν τον κόσμο τα τελευταία χρόνια μου επέτρεψε να δω την αγάπη και το πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον των ανθρώπων γι αυτή την τέχνη που είναι ένθεη και αν της το επιτρέψεις σε βοηθά να ανέβεις σκαλοπάτια της ψυχής. Υπάρχει φοβερός ζήλος, θέληση και απίστευτη λάμψη στα μάτια των ανθρώπων που γίνονται «παιδιά» προσπαθώντας να κατανοήσουν, να μάθουν, να προχωρήσουν. Είχα μαθήτριες 75 χρόνων που με συγκινούσαν κάθε που αντίκριζα το γεμάτο ζέστη βλέμμα τους να προσπαθεί να «ρουφήξει» οτιδήποτε καινούριο που με λαχτάρα τους δινόταν, πιάνοντας μολύβια και πινέλα στα χέρια τους, βγάζοντας προς τα έξω κομμάτια της ψυχής και των ονείρων τους.
Ο Ρενουάρ, ένας από τους μεγαλύτερους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους, λίγο πριν τον θάνατό του, μιλώντας σε έναν φίλο του είπε: «Τώρα νομίζω πως αρχίζω να καταλαβαίνω κάποια πράγματα από την ζωγραφική».
Όλοι εμείς λοιπόν που ταπεινά ασχολούμαστε με αυτό το είδος τέχνης προσπαθώντας να το ακολουθήσουμε, δεν θα πούμε πως «μάθαμε», μα πως «μαθαίνουμε κάθε μέρα και κάτι καινούριο».
Μέσα από τις σχέσεις που έχω δημιουργήσει με όλους αυτούς τους ανθρώπους τους οποίους «διδάσκω» και με «διδάσκουν», έχω κερδίσει αλληλοσεβασμό και εκτίμηση, που είναι ό,τι σημαντικότερο.
ΧΝ: Έχετε παρακολουθήσει σεμινάρια για την τεχνική του Μπατίκ, τεχνική στάμπας, τεχνική πυρογραφίας, ψηφιδωτού και ζωγραφική σε ύφασμα. Αυτές οι τέχνες είναι άγνωστες στο ευρύ κοινό. Χρειάζεται ταλέντο ή απλά φαντασία και θέληση για νέες δημιουργίες;
Χ.Χ.: Το να περιστρέφεσαι γύρω από διάφορες μορφές τέχνης σου δίνει ζωή, γεμίζει την ψυχή σου, εξάλλου όλα αυτά έχουν τον ίδιο κεντρικό άξονα.
Ταλέντο χρειάζεται σε οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου, απλά το να μαθαίνεις και να ακολουθείς κάποιες βασικές αρχές και κανόνες που διέπουν κάθε τι το οποίο καλείσαι να υπηρετήσεις, σίγουρα σε βοηθά γιατί βαδίζεις με πιο σταθερά βήματα. Από εκεί κι έπειτα είναι θέμα ελευθερίας, φαντασίας, θέλησης και καθένας χαράζει τον δικό του δρόμο που μπορεί να τον οδηγήσει σε μονοπάτια που ούτε και ο ίδιος θα περίμενε ποτέ πως θα οδηγηθεί και θα μπορούσε να φτάσει.
ΧΝ: Η ποίηση είναι ένα ταλέντο σας ακόμη. Θα δημοσιεύσετε κάποια στιγμή ποιητικές σας συλλογές; Όντως όποιος γράφει ποίηση δεν μεγαλώνει ποτέ;
Χ.Χ.: Λατρεύω την ποίηση. Είναι ένα ανοιχτό παράθυρο από το οποίο χίλιοι ήλιοι μπορούν να ξεχυθούν ταυτόχρονα χωρίς να σου τυφλώσουν τα μάτια.
Γράφω γιατί ελευθερώνομαι, εξωτερικεύω συναισθήματα, πόνο, ένταση, προαιώνια ερωτήματα.
Έχω μπει πια στη διαδικασία του να σκέφτομαι πως θα μπορούσα να δημοσιεύσω κάποια δικά μου πράγματα, ποιήματα, ή ακόμη και κάποια παιδικά παραμύθια τα οποία και αυτά κατά καιρούς δημιουργούνται στο μυαλό μου και αποτυπώνονται πρόχειρα σε χαρτιά….
Δεν χρειάζεται να γράφει κάποιος ποίηση για να μην μεγαλώσει ποτέ. Η ηλικία είναι μια απάτη… «Ψυχές» είμαστε οι άνθρωποι…Από αυτές τις «ψυχές» λοιπόν εξαρτάται και το «μεγαλείο» του καθενός μας και όχι από το πόσο «μεγάλοι» ή «μικροί» ηλικιακά είμαστε.
