Άρθρο του Χρήστου Μιχαλόπουλου, Προέδρου του Δικαστικών Επιμελητών Εφετείου Θράκης
Προδημοσίευση από το βιβλίο «Οι Γαλάτες στη Θράκη»
Οι Έλληνες τους ονόμαζαν Κελτούς και τον 4 ο π.Χ. αιώνα τους τοποθετούσαν, μαζί με τους Σκύθες και τους Πέρσες, ανάμεσα στους πολυπληθέστερους βαρβαρικούς λαούς. Από τον 3 ο π.Χ. αιώνα και μετά την εισβολή τους στον ελλαδικό χώρο, αρχίζει να εμφανίζεται και το όνομα Γαλάτες . Οι Ρωμαίοι τους ονόμαζαν Γαλάτες και από τον 2 ο π.Χ. αιώνα εμφανίζεται στην λατινική γραμματεία και ο όρος Γάλλοι.
Στη συνέχεια αρχίζει να υπάρχει κάποια σύγχυση με αυτά τα τρία ονόματα. Οι έλληνες και οι λατίνοι συγγραφείς χρησιμοποιούν τα ονόματα με αυθαίρετο τρόπο, άλλοτε θεωρώντας τα ως συνώνυμα και χρησιμοποιώντας τα αδιακρίτως και εναλλάξ, και άλλοτε διαχωρίζοντάς τα και κάνοντας διάκριση μεταξύ Κελτών και Γαλα-τών . Πάντως τα αρχαία κείμενα δεν μας δίνουν το δικαίωμα να κάνουμε διάκριση μεταξύ Κελτών και Γαλατών για εκείνες τις εποχές.
Με το χρόνο, και δει από τον 2 ο μ.Χ. αιώνα, και οι Έλληνες άρχισαν να τους ονομάζουν Γαλάτες , υπήρχαν δε και Γαλάτες που έφθασαν στις ανατολικές περιοχές, που οι αρχαίοι τους καλούσαν Εώους ή Προσβόρους Γαλάτες. Επίσης τους αποκαλούσαν και Εσπερίους και τους διέκριναν σε διάφορα φύλα. Τέτοια φύλα αναφέρονται οι Γαισάτες, οι Σκορδίσκοι, οι Σέσωνες, οι Βαστάρνες, οι Ταυρίσκοι, οι Βόιοι, οι Τολιστοβώγιοι, οι Τεκτόσαγες, οι Τροκμοί, οι Κελτίβηρες, Κελτολίγυες, Κελτοσκύθες, κ.ά. Οι Γαλάτες που εγκαταστάθηκαν στις χώρες που οι ίδιοι υπέταξαν, ήρθαν σε επιμειξία με τους Έλληνες και ονομάσθηκαν Ελληνογαλάτες , ενώ άλλοι, αργότερα, συνεμίγησαν με πολλούς Γότθους επιδρομείς και η χώρα τους ονομάσθηκε για λίγο Γοτθογραικία.
Τα γαλατικά υπολείμματα, ερχόμενα σε επαφή με τους ελληνικούς πληθυσμούς της Ευρώπης, πολύ νωρίς απορροφήθηκαν ή εξαφανίσθηκαν, ενώ οι γαλατικές φυλές που έδρασαν στη Μικρά Ασία με το χρόνο εξελληνίσθηκαν, παίρνοντας τα ήθη και τα έθιμα των αυτοχθόνων και μόνο μερικά τους φύλα διατήρησαν την γλώσσα τους περίπου μέχρι τον 5 ο μ.Χ. αιώνα. Ήδη από τότε είχαν απολέσει οριστικά κάθε ίχνος της αρχικής τους καταγωγής.
Η ελληνική παράδοση για τους Γαλάτες
Η πλούσια ελληνική παράδοση προετοίμασε την εμφάνιση των Γαλατών, δημιουργώντας περιλάλητους μύθους, οι οποίοι γονιμοποίησαν πολλάκις την αρχαία γραμματεία.
Κατά την παράδοση λοιπόν, οι Γαλάτες ήσαν απόγονοι του ήρωα Γάλα ή Γαλάτη, γιού της νηρηίδας Γαλάτειας και του κύκλωπα Πολυφήμου. Η Γαλάτεια λοιπόν, η θυγατέρα του Νηρέα και της Δωρίδος , ήταν η ωραιοτέρα των Νηρηίδων, και ονομάσθηκε έτσι λόγω της γαλακτώδους χροιάς και της λευκότητας του δέρματος του σώματός της ή λόγω των γαλακτοχρόων αφρών της θάλασσας ή τέλος λόγω της νηνεμίας και της γαλήνης, όπως το γάλα, της θάλασσας . Η καλλονή Γαλάτεια ερωτεύθηκε τον δύσμορφο κύκλωπα Πολύφημο, από τον οποίο γέννησε τον ήρωα Γάλα ή Γαλάτη , μυθικό γενάρχη των Γαλατών ή τον Κελτό ή τον Ιλλυριό. Κατά την αρχαιότητα, η Γαλάτεια θεωρούταν η προστάτιδα των ποιμνίων και της γαλακτοκομίας, και ως η ενσάρκωση της υπερήφανης και φιλάρεσκης κοπέλας, η οποία με πολλή χάρη και επιδεξιότητα αποφεύγει τους επίδοξους εραστές της.
Κατ άλλους , οι Γαλάτες ήταν απόγονοι του Γαλάτη, γιου του Απόλλωνα, ή ενός γίγαντα που ονομαζόταν Κέλτης.
Η δημοφιλέστερη όμως παράδοση τούς ήθελε ως απογόνους του Ηρακλή και κάποιας ωραίας θυγατέρας ενός βασιλιά της Κελτικής . Ο μύθος λοιπόν αναφέρει ότι, όταν ο Ηρακλής επέστρεφε από την Ερύθεια , πέρασε από την χώρα της Γαλατίας, όπου και ίδρυσε την πόλη Αλέσια . Από μία ωραιότατη θυγατέρα κάποιου γαλάτη ηγεμόνα, η οποία απέφευγε μέχρι τότε όλους τους υποψήφιους μνηστήρες, γέννησε τον Γαλάτη, καθώς και πολλούς άλλους γιους . Ο γόνος του Ηρακλή, ο Γαλάτης, που διακρινόταν για την ανδρεία του όπως ο πατέρας του, κατέλαβε την εξουσία της Γαλατίας και έδωσε το όνομά του στην χώρα και στους κατοίκους της. Αυτός ονομαζόταν και Κελτός, η μητέρα του Κελτίνη, της οποίας ο πατέρας λεγόταν Βρετανός.
Άλλοι πάλι θεωρούσαν ότι οι Γαλάτες ήσαν Αχαιοί, οι οποίοι περιπλανήθηκαν κατά την επιστροφή τους στην πατρίδα, ύστερα από τον Τρωικό Πόλεμο, ή ακόμη και Τρώες, οι οποίοι μετανάστευσαν μετά την καταστροφή του Ιλίου.
