Τα εγκαίνια της τουριστικής διόδου, που πραγματοποιήθηκαν πριν από λίγους μήνες, με την παρουσία του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του Βούλγαρου ομόλογό του Μπόικο Μπορίσοφ, έδωσε την ευκαιρία στους Ξανθιώτες, να βρίσκονται σε λίγο χρόνο στις πόλεις της νότιας Βουλγαρίας.
Το Σμόλιαν, είναι η πρώτη μεγάλη πόλη, που συναντάει κανείς, ύστερα από πολύ μικρότερο Ζλάτογκραντ. Και το Σμόλιαν είναι μια επαρχιακή πόλη, με περίπου 40.000 κατοίκους, όπως ενημερωθήκαμε, η οποία είναι χτισμένη και αυτή δεξιά και αριστερά, από τις όχθες ενός μικρού ποταμού. Η αγορά του Σμόλιαν, δεν παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, αφού τα καταστήματα της πόλης είναι μικρά και μάλλον παλιά, χωρίς μεγάλη ποικιλία. Οι τιμές είναι φθηνότερες από αυτές της Ξάνθης, αλλά το όλο «τοπίο», δεν έχει καμία σχέση με αυτό της πόλης μας.
Οι καταστηματάρχες της Ξάνθης, στα μεταξύ τους «πηγαδάκια», είχαν εκφράσει φόβους για πιθανό «κύμα» Ξανθιωτών, στη γειτονική βουλγάρικη πόλη, με σκοπό τις αγορές. Η όψη της αγοράς και του Σμόλιαν όμως, φαίνεται ότι δεν ενδείκνυται για κάτι τέτοιο.
Κατά τα άλλα, πρόκειται για μια πόλη, η οποία χωρίζεται στο παλιό παραδοσιακό τμήμα, καθώς και στο πιο καινούργιο. Η παλιά πόλη του Σμόλιαν, αποτελείται από ανακαινισμένα κτίρια, διατηρημένα σε παλιό βουλγάρικο στυλ. Κάποια από τα κτίρια αυτά, λειτουργούν ως μουσεία, στα οποία εκθέτονται παραδοσιακές βουλγάρικες φορεσιές της Ροδόπης, ενώ κάποια άλλα λειτουργούν ως μικρές παραδοσιακές βιοτεχνίες, με τέχνες, οι οποίες από την Ξάνθη και γενικότερα από την Ελλάδα, έχουν χαθεί. Στην πόλη λειτουργούν και μικρές ξενοδοχειακές μονάδες, καθώς και καφετέριες και ταβέρνες, ενώ υπάρχει και ένα ξενοδοχείο πολυτελείας.
Σε γενικές γραμμές, είναι μια πόλη, την οποία αξίζει να επισκεφθεί κάποιος μόνο ως τουρίστας και όχι για να προβεί σε αγορές.
