Σε τι κόσμο μεγαλώνουμε;
Γράφει ο Νίκος Γιαννακόπουλος
Την προηγούμενη βδομάδα έγινα θεατής σε ένα περιστατικό της ελληνικής τηλεόρασης. Ή αν θέλετε και της ελληνικής πραγματικότητας. Σε ένα ρεάλιτι για νέους τραγουδιστές, έκανε εμφάνιση μία κοπέλα 16 ετών, πρώτη λυκείου, και είπε «θα σας πω ένα τραγούδι που το έμαθα από την χορωδία του σχολείου, αλλά δεν ξέρω ποιανού είναι». Σαν προσπάθεια ήτανε καλή, χορωδιακά το είπε και όχι ακαπέλλα, σίγουρα δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα αλλά η άλλη πλευρά της διαδικασίας. Η μία και μοναδική κριτής της ρώτησε κάπως ειρωνικά αν γνωρίζει κάποιον μουσικοσυνθέτη με το όνομα Μίκης Θεοδωράκης, και η κοπέλα είπε όχι. Το κορίτσι μεγαλώνοντας και βλέποντας τόσα και τόσα στην ελληνική τηλεόραση θέλησε να δοκιμάσει την τύχη της, μήπως και γίνει φίρμα κάποτε!!! Τον Μίκη θα ξέρει; Το ζητούμενο πάλι, δεν είναι ο Μίκης γιατί και αυτός βρήκε το ποίημα και το μελοποίησε άρα και η κριτής θα έπρεπε να πει τον Σεφέρη τον ξέρεις; To περιστατικό που σας αναφέρω έγινε και σε άλλο κανάλι θέμα στις ειδήσεις των οκτώ!!!
Τις επόμενες δύο μέρες έκανα μερικές ερωτήσεις σε εκατό παιδιά, από Τρίτη γυμνασίου μέχρι Τρίτη Λυκείου, αγόρια και κορίτσια και δεν θα κάνω αναφορά σε ποια Λύκεια ήτανε μαθητές και σε ποιο Γυμνάσιο για να μην υπάρξει αντίδραση καθηγητών. Αν και προσωπικά πιστεύω ευθύνη έχουνε και οι γονείς των παιδιών. Οι ερωτήσεις ήτανε μονολεκτικές αλλά οι απαντήσεις εμένα προσωπικά με έστειλαν πίσω στον Μεσαίωνα. Μόνο δύο (2) παιδιά ήξεραν ότι έχουμε σαν χώρα κερδίσει Δύο Νόμπελ Λογοτεχνίας, Έντεκα (11) ήξεραν ή είχανε ακουστά τον Γιώργο Σεφέρη αλλά δεν έχουνε χρόνο να τον διαβάσουνε!! Ογδόντα τέσσερα (84) παιδιά έχουνε σελίδα σε κάποιο ιστό κοινωνικής δικτύωσης, όλα έχουνε κινητό. Και οι εκατό ξέρουνε τον Σάκη Ρουβά, και οι εκατό ξέρουνε την Καλομοίρα, και το πιο εκπληκτικό και οι εκατό έχουνε δει το βίντεο της Αλεξανδράτου!!!
Για την ιστορία το δεύτερο Νόμπελ Λογοτεχνίας το κέρδισε ο Ελύτης το 1979.
Την ίδια μέρα μίλησα με δύο δάσκαλους με πολιτική άποψη από όσο τους γνωρίζω, ο ένας απάντησε «τόσα έπαιρνα για τόσα έκανα μάθημα, τώρα τόσα θα πάρω για τόσα θα κάνω μάθημα, εγώ θα σώσω την Ελλάδα;», ο δεύτερος ήτανε πιο καυστικός «εδώ ο λαός πεινάει με Σεφέρη και Ελύτη θα χορτάσουνε;». Και να σκεφτεί κανείς σε άλλες εποχές εμάς άλλα μας μάθαιναν. Αν ένας Λαός δεν ξέρει την Ιστορία του (εγώ θα πώ το παρελθόν του) δεν έχει Μέλλον…
