Φωνές περί διαφορετικότητας δημοσίων- ιδιωτικών υπαλλήλων
Μετά την δημοσιοποίηση των σκληρών μέτρων της κυβέρνησης άρχισε να παρατηρείται «αλληλοσπαραγμός» μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Από τις ομάδες κοινωνικής δράσης η κα Φωτεινή Μεταξά δημοσιοποιεί την θέση της ότι θα έπρεπε η ΓΣΕΕ να μην συμμετέχει στις απεργίες της ΑΔΕΔΥ. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Γιατί συμπαριστάμεθα στην ΑΔΕΔΥ; Δεν φτάνει δηλαδή που οι Δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν διπλά και τριπλά από εμάς, που ανήκουμε στην ΓΣΕΕ, δηλαδή των εργαζομένων στον πράγματι ιδιωτικό τομέα; Δεν φτάνει που εργάζονται, (όταν εργάζονται) το μισό ή και το 1/3 από εμάς».
Η ίδια τονίζει ότι «οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες, στην κατηγορία των προνομιούχων, των ρετιρέ, των πατρικίων, των Δημοσίων υπαλλήλων δηλαδή, που αρμέγουνε το κράτος, δηλαδή όλους εμάς και στην κατηγορία των μη προνομιούχων, των υπογείων, των πληβείων, που δουλεύουνε για ένα μισθό 500- 600 ευρώ κι αυτόν αν τον βρούνε!!!»
Η ίδια δίνει την εξής εξήγηση: «Ασφαλώς όμως ξέρουμε γιατί η ηγεσία των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ τρέχει για συμπαράσταση στην ΑΔΕΔΥ, γιατί όλοι τους είναι καλοπληρωμένοι σε φορείς ημιδημόσιους και μη εργασθέντες ποτέ, είναι δηλαδή κάτι παραπάνω από Δημόσιοι υπάλληλοι.
Να λοιπόν γιατί αυτή η σύμπνοια και αλληλοϋποστήριξη.
Καταγγέλλουμε αυτήν την αμαρτωλή σχέση και ζητούμε, να ζητήσει η ΓΣΕΕ την εξίσωση όλων των Ελλήνων εργαζομένων. Όλοι δηλαδή οι Έλληνες εργαζόμενοι να πληρώνονται και να έχουν τα ίδια προνόμια για την ίδια ή ανάλογη δουλειά, είτε στον ιδιωτικό είτε στον Δημόσιο τομέα».
Η κα Μεταξά προτείνει: «όλοι οι εργαζόμενοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να γραφτούν στην ΓΣΕΕ.
…Επιτέλους ας πάψει το γνωστό, ότι όποιος δουλεύει παίρνει ψίχουλα και όποιος τεμπελιάζει στο Δημόσιο παίρνει τα διπλά και τριπλά και κάνει και απεργία ενάντια στον εργοδότη του, το Κράτος, δηλαδή ενάντια σε όλους μας.
Κοινώς οι καλοπληρωμένοι μας Δημόσιοι υπάλληλοι, ζητούν από εμάς τους κακοπληρωμένους και άνεργους να τους αυξήσουμε κι άλλο τους μισθούς, συντάξεις και προνόμια, και φυσικά όταν καλούνται σε μία εθνική οικονομική κρίση (που εν πολλοίς εξαιτίας της τεράστιας δαπάνης στο Δημόσιο προέκυψε), να συμβάλουν, αυτοί απαντούν με απεργίες. Έλεος παιδιά, φτάνει- μέχρι εδώ!!»
Και καταλήγει η υπεύθυνη θέματος των ομάδων κοινωνικής δράσης: «Εργάτες- Υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα ας ξεσηκωθούμε, να ζητήσουμε κι εμείς τα δικαιώματά μας, επιτέλους ας ισχύσει το Σύνταγμα, που επιτάσσει ότι όλοι οι Έλληνες είμαστε ίσοι και όχι κάποιοι να είναι πιο ίσοι από τους άλλους».
