ΝΕΟ ΙΝΚΑ: «ΟΠΟΥ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ»
Εδώ και χρόνια εκατομμύρια συμπολιτών μας ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Έραψαν τις τσέπες τους, εκπαίδευσαν το στομάχι τους στην πείνα και εναπέθεσαν τις ελπίδες τους στο μεγαλοδύναμο. Και αυτό που γνώριζαν οι αδύναμοι οικονομικά, μόλις τώρα τ
ο συνειδητοποίησαν οι κυβερνώντες και γενικά οι χειριζόμενοι τις τύχες των πολιτών αυτής της χώρας.
Μας ανακοίνωσαν την κακή κατάσταση της οικονομίας αυτό που οι φτωχοί το γνώριζαν χρόνια τώρα, υφιστάμενοι τις δυσάρεστες συνέπειες.
Μας είπαν για την παγκόσμια κρίση και για το δημοσιονομικό έλλειμμα λες και εμείς τα προκαλέσαμε. Μας είπαν τα μέτρα που έλαβαν για την αντιμετώπιση των κινδύνων που διατρέχει η οικονομία της χώρας.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι, ποιος είναι ο υπαίτιος της οικονομικής κρίσης και της μεγάλης αύξησης του δημόσιου χρέους;
Μήπως οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα λόγω του ρουσφετιού των πολιτικών, στα πλαίσια της ψηφοθηρικής πολιτικής τους;
Μήπως οι ευνοούμενοι των διαφόρων πολιτικών καταστάσεων με τις διάφορες συμβάσεις με το δημόσιο, με τις αθρόες προσλήψεις χωρίς αντικείμενο, με τις υπερκοστολογήσεις και τις ανακοστολογήσεις των δημοσίων έργων, με τις περιττές προμήθειες στο δημόσιο, με τις αγορές μη αξιοποιημένων εξοπλισμών στα νοσοκομεία κ.λπ.;
Εάν υπαίτιοι για την αύξηση του ελλείμματος του δημόσιου τομέα είναι οι εργαζόμενοι σε αυτόν καλώς καλούνται να πληρώσουν με τη μείωση των επιδομάτων τους και το πάγωμα των μισθών τους, διότι οι επιλογές έχουν και το ρίσκο τους, όπως και στον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα.
Όμως την απορία αυτή ποιος θα τη λύσει για τη μη συμμετοχή στις μειώσεις, των αποδοχών, των προνομίων και των φοροαπαλλαγών των πολιτικών μας;
Σε ποιους θα καταλογισθούν οι σπατάλες των υπουργείων που χρόνια τώρα εγκρίνονταν αδικαιολόγητα και ποιοι είναι οι υπαίτιοι που είχαν την ευθύνη και δεν εντόπισαν τη σπατάλη η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε άλλους κλάδους και δραστηριότητες;
