Όπως μαθαίνουμε την πιο δύσκολη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας βιώνουν οι Ξανθιώτες αγρότες, καθώς το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί σημαντικά, τη στιγμή που οι τιμές των αγροτικών προϊόντων μειώνονται συνεχώς. Οι διάφορες συγκυρίες σε συνδυασμό με την αδυναμία του υπουργείου να χαράξει μια στρατηγική καλλιέργειας των προϊόντων, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα υπερπροσφοράς έχουν φέρει τους αγρότες της Ξάνθης σε απελπιστική κατάσταση. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στους άλλους μεγάλους κάμπους της Ελλάδας, η Ξάνθη δεν αποτελεί μοναδικό φαινόμενο.
Παράγοντες της αγροτιάς κάνουν λόγο για παγκόσμια μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων καθώς και μείωση της χρήσης αγροτικών εφοδίων. Φαινόμενο που εξηγείται τόσο από την πτώση των τιμών των αγροτικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές εμπορευμάτων, σε σχέση με τα ρεκόρ του 2008, όσο και από την άνοδο των τιμών των αγροτικών εφοδίων, κυρίως των λιπασμάτων. Η κατάσταση είναι δύσκολη οι τιμές στα βασικά προϊόντα, βαμβάκι, σιτηρά, καλαμπόκι παραμένουν για τρίτη συνεχή χρονιά χαμηλές και το σύνθημα «κάθε πέρσι και καλύτερα» ισχύει και σε αυτήν την περίπτωση.
Το άσχημο για τους παραγωγούς είναι το κατρακύλισμα των τιμών, σε συνδυασμό με το άνοιγμα των αγορών του εξωτερικού, που φέρει αθέμιτο ανταγωνισμό, καθιστώντας πλέον ασύμφορη κάθε καλλιέργεια. Οι Ξανθιώτες παραμένουν προσηλωμένοι στις παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως το καλαμπόκι, το σιτάρι, βαμβάκι και ο καπνός, καθώς ο εξοπλισμός και η τεχνογνωσία που διαθέτουν δεν τους επιτρέπει πρόχειρα και άνευ σχεδίου τη στροφή τους σε νέες καλλιέργειες. Ο προηγούμενος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αλέξανδρος Κοντός συνήθιζε να μιλά για την «άλλη γεωργία», δίνοντας έμφαση στον αγροδιατροφικό τομέα. «Δείξε μας τον τρόπο» είπαν οι αγρότες, κυρίως οι νέοι, αλλά τον πρόλαβαν οι εξελίξεις. Μοιραία λοιπόν οι Ξανθιώτες αγρότες επιλέγουν το ρητό «αυτά ξέρουμε, αυτά εμπιστευόμαστε και καλλιεργούμε». (Χωρίς ωστόσο η τακτική αυτή να τους δικαιώνει μέχρι σήμερα).
