«Λοιπόν είμαστε με τον Στυλιανίδη» μου είπε προχθές αναγνώστης της εφημερίδας και διευκρίνισε. «Περάσαμε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο στη Ξάνθη… Μια υπέροχη πόλη, ανθρώπινη, ήσυχη, σχεδόν οικολογική. Απόλαυση το καφεδάκι στα ισκιάδια της Δαγκλή και στον πεζόδρομο της Εθνικής. Οι άλλοι,- εσείς δηλαδή- στριμωχτήκατε αγχωμένοι στα παραθαλάσσια μπαράκια μέσα στη ζέστη και στο στριμωξίδι, μήπως και σας εντοπίσει ο σερβιτόρος και σας σερβίρει κανένα χυμό… Στην επιστροφή σας έπιασε και η βροχή με το απαραίτητο μουρμουρητό από την κυρά και την πιτσιρικαρία». (Όλοι μαζί λοιπόν: Στυ- λια- νίδης, Στυ- λια- νίδης…)
