Στα πλαίσια των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών της δραστηριοτήτων η ΦΕΞ οργανώνει το π
ρόγραμμα με τίτλο προσεγγίσεις.
Πρόκειται για μια σειρά δράσεων με στόχο την προσέγγιση έργων, καλλιτεχνών και κινημάτων. Το Μουσείο, το Ράδιο, η κινηματογραφική λέσχη, το εικαστικό το θεατρικό και τ’ άλλα εργαστήρια συμμετέχουν στις δράσεις πολύπλευρα. Αξιοποιούν κάθε υποδομή, δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίσουν ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων της περιοχής μας, αλλά και στους κατοίκους της περιοχής να έρθουν σε επαφή με ανθρώπους και έργα με μεγάλο ενδιαφέρον.
Το σπίτι πολιτισμού της ΦΕΞ, ο πολυχώρος του βιβλιοπωλείου Παπασωτηρίου, τα καφέ της παλιάς πόλης, το λαογραφικό μουσείο είναι οι συνεργαζόμενοι χώροι, που γίνονται οι παρουσιάσεις του κάθε αφιερώματος. Μέσα από το υλικό που διαχέουμε, σημειώσεις, βιβλία, κατάλογοι, ντοκιμαντέρ, ραδιοφωνικές εκπομπές κ.ά ο επισκέπτης μπορεί να προσεγγίσει και να διαμορφώσει μια πρώτη άποψη για το θέμα του αφιερώματος μας. Το αφιέρωμα θα ολοκληρώνεται με τοποθετήσεις και συζητήσεις σε συγκεκριμένη μέρα που ορίζεται στο αναλυτικό πρόγραμμα.
Προσεγγίσεις στη ποίηση.
Με 24 γράμματα και όχι μόνο.
Γιάννης Ρίτσος (Ιούλιος- Αύγουστος)
Ο Γιάννης Ρίτσος (Μονεμβασιά 1 Μαΐου 1909- Αθήνα 11 Νοεμβρίου 1990) ήταν Έλληνας ποιητής. Δημοσίευσε πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα, τέσσερα θεατρικά έργα και μελέτες. Πολλές μεταφράσεις, χρονογραφήματα και άλλα δημοσιεύματα συμπληρώνουν το έργο του.
Το 1921 άρχισε να συνεργάζεται με τη «Διάπλαση των Παίδων». Συνεισέφερε επίσης ποιήματα στο φιλολογικό παράρτημα της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας» του Πυρσού. Το 1934 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Τρακτέρ», ενώ ξεκίνησε να δημοσιεύει στο «Ριζοσπάστη» τη στήλη «Γράμματα για το Μέτωπο». Την ιδια χρονιά γίνεται μέλος του ΚΚΕ στο οποίο παρέμεινε πιστός μέχρι το θάνατό του. Το 1935 κυκλοφορούν οι «Πυραμίδες», το 1936 ο «Επιτάφιος» και το 1937 «Το τραγούδι της αδελφής μου». Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1948- 1952 εξορίστηκε σε διάφορα νησιά. Συγκεκριμένα συλλαμβάνεται τον Ιούλιο του 1948 και εξορίζεται στη Λήμνο, κατόπιν στη Μακρόνησο (Μάης 1949) και το 1950 στον Άι Στράτη. Μετά την απελευθέρωση του τον Αύγουστο του 1952 έρχεται στην Αθήνα και προσχωρεί στην ΕΔΑ. Το 1954 παντρεύεται με την παιδίατρο Γαρυφαλιά (Φαλίτσα) Γεωργιάδη κι ένα χρόνο αργότερα γεννιέται η- μοναδική- κόρη τους Ελευθερία (Έρη). Το 1956, τον ίδιο χρόνο δηλαδή, τιμήθηκε με το Α Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».
Το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νομπέλ . Το 1975 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1977 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης του Λένιν.
