Γράφει ο Νικόλαος Φωτιάδης*
Η Αθήνα η πόλη του φωτός και της Δημοκρατίας άλλαξε όψη στις μέρες μας.
Δεν την επισκέπτομαι τακτικά, γιατί ούτε συμφέροντα έχω, ούτε επαφές διατηρώ με τα «κέντρα λήψεως αποφάσεων» του Αθηνοκεντρικού υδροκέφαλου Κράτους.
Πρόσφατα «διήλθον εξ Αθηνών και παρέμεινα επί διήμερον» και διαπίστωσα ότι όλα άλλαξαν.
Δεν περίμενα τέτοιο επίπεδο εκφυλισμού και παρακμής. Άλλο να το φαντάζεσαι και άλλο να βλέπεις στην πραγματικότητα.
Το Δημαρχιακό Μέγαρο στην Πλατεία Κοτζά (το Στρατηγείο του Κακλαμάνη) στην θέση του να ακτινοβολεί την χαμένη αρχοντιά της πόλης και πίσω … Φτωχογειτονιές του Πακιστάν και των Ινδιών. Η Πλατεία Ομονοίας, στην ίδια θέση με άλλο «look», δεν θυμίζει τίποτα από το παρελθόν, τις συγκεντρώσεις των φιλάθλων στα «πηγαδάκια», τις πωλήσεις, στη «μαύρη αγορά» των εισιτηρίων των ποδοσφαιρικών αγώνων, τις … μπουρδελό- τσαρκες. Κινούμενος προς πάσαν κατεύθυνση συναντάς Αλβανούς (μαλλιά μεγάλα του 1980, παντελόνια καμπάνα, φάτσες αντιτουριστικές, εκφράσεις ακαταλαβίστικες). Πλατεία Ελβασάν ή Κορυτσάς πρέπει να μετονομασθεί η Ομόνοια… και στο υπόγειο κάτι εξωγήινες μορφές, οι ναρκομανείς.
Πλατεία Συντάγματος. Στο βάθος η Βουλή των Ελλήνων (τα ανάκτορα του Όθωνα) και στον άγνωστο Στρατιώτη διαμαρτυρόμενοι (Ορθόδοξοι Χριστιανοί) συνταξιούχοι του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ, του ΟΓΑ, του ΤΣΑ, του ΜΑ, κρατώντας στο χέρι μισό κουλούρι (τα περήφανα γηρατειά).
Βαρβάκειος αγορά στην οδό Αθηνάς. Άλλαξε όψη με τούς «εκσυγχρονιστές», έγινε πολυπολιτισμική. Κινέζοι, Σενεγαλέζοι, Ρώσοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι κυκλοφορούν, συνομιλούν, ψωνίζουν και «ψωνίζονται».
Πιο κάτω οι «Ελληνοπόντιες» από το Σοχούμι, την Τυφλίδα και το Γερεβάν παρακαλούν να αγοράσεις τσιγάρα λαθραία, «Μάλμπορο», «Καρέλια», «Κάμελ» στη μισή τιμή. Και πιο πέρα φτιασιδωμένες αδήλωτες παστρικές μόλις πέσει το σκοτάδι, παζαρεύουν για… ένα παγωτό στα όρθια.
Σκυθρωπές φάτσες κυκλοφορούν περίεργα και σου δημιουργούν την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, κάτι φταίει.
Οι «Άθλιοι των Αθηνών» μπροστά μας και οι καθώς πρέπει στο Κολωνάκι, στο Μαρούσι, στα Βρηλισια να παίζουν «Μπόουλιγκ» και να καπνίζουν πίπα.
Μπροστά η βιτρίνα και πίσω η φτώχεια και η εξαθλίωση.
Νιώθω μια θλίψη, μια απογοήτευση, όλα άλλαξαν δραματικά σ αυτή την πόλη. Σε πνίγει το καυσαέριο, σε κουφαίνει ο θόρυβος των μηχανών σε φοβίζουν οι αγριόφατσες.
Γύρισα τον τόπο μου, ανάπνευσα καθαρό αέρα, έκανα μπάνιο στα Άβδηρα, ήπια ουζάκι με τους φίλους μου και είπα: Δόξα σοι Κύριε».
* Αντγος ε.α.
Επίτιμος Υδκτης Δ ΣΣ
