Θα κάνω σήμερα ένα συσχετισμό του Ε.Τ. με το Καζίνο της Ξάνθης. Γιατί αναρωτιούνται οι περισσότεροι τι συνέβαλε και έκλεισε έτσι εν μία νυκτί ο «Ελεύθερος Τύπος». Υπάρχει βεβαίως ο προφανής λόγος ότι δεν υπάρχει κερδοφορία. Το αντίθετο μάλιστα. Τότε, είχαν πει, ότι η ξαφνική εμπλοκή με τον Τύπο του συγκεκριμένου ζεύγους, μπορεί να είχε να κάνει με τις πολιτικές φιλοδοξίες της κας Αγγελοπούλου. Αν αυτό ήταν πραγματικό, γιατί τώρα να μην συμπεράνουμε ότι απλά έπαψε να τις έχει και ένα μη κερδοφόρο μέσο για έναν επιχειρηματία αναγκαίο δεν είναι αν δεν αποβλέπει και σε κάτι άλλο. Άλλωστε προ πολλού είχε γίνει γνωστό ότι έψαχνε να πουλήσει. Στο παραπάνω σκηνικό βλέπω κάτι αντίστοιχο με το Καζίνο Ξάνθης και τον κ. Πηλαδάκη. Ο οποίος εμμέσως πλην σαφώς δήλωσε στους δημοσιογράφους της Ξάνθης στην προ ημερών συνάντησή τους ότι ως επιχειρηματίας, όπως αγοράζει και κάνει επενδύσεις με την ίδια ευκολία πουλά ή κλείνει μια ζημιογόνα επιχείρηση για να διασώσει τις υπόλοιπες επιχειρηματικές του βλέψεις. Έτσι γίνεται στην επιχειρηματική σκακιέρα. Το ατυχές στις περιπτώσεις αυτές είναι ότι τα πιόνια είναι άνθρωποι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. (Και αυτό θα πρέπει να το καταλάβει και το σωματείο του Καζίνο Ξάνθης που εκπροσωπεί πάνω από 150 εργαζομένους!!!).
