Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά…
«Γκρίζα» η Πόλη με τα Χίλια Χρώματα ΚΑΙ από ψηλά… Οι συστάδες με δέντρα, πιτσιλιές στο αστικό μουτζουρωμένο από το καυσαέριο τοπίο, το πνιγμένο στο τσιμέντο…
Καλύτερα όμως να την κοιτούμε από ψηλά… Μόνον από ψηλά…
Γιατί, ποιος αντέχει από χαμηλά ν ακούει δίχως να τον πάρουν τα κλάματα, μηνύματα του τύπου «όλοι εμείς οι Ξανθιώτες που μας αρέσει το ωραίο περιβάλλον της πόλης μας ας έρθουμε πιο κοντά σε αυτό και ας το προστατέψουμε όχι μόνο με λόγια αλλά με έργα που να λένε ‘όχι’ στο σπάσιμο των δέντρων και των κλαδιών, ‘όχι’ στο πλήγωμα των κορμών των δέντρων και στην καταστροφή των χώρων πρασίνου, ‘ναι’ στην προστασία και φροντίδα των φυτών και γενικότερα των χώρων πρασίνου της πόλης μας»…
Δήμαρχε, μη λες άλλα! Πεισθήκαμε! Όλοι εμείς οι ασυνείδητοι Ξανθιώτες που σπάζουμε τα κλαδιά των δέντρων και πληγώνουμε τους κορμούς τους, όλοι οι αμαρτωλοί που καταστρέφουμε τους χώρους πρασίνου της πόλης μας, ζητούμε ειλικρινή συγχώρεση, δηλώνουμε μεταμέλεια κι εκφράζουμε την τυφλή μας την πίστη στην αειφόρο ανάπτυξη του …πανσέ!
Είμαστε, δε, έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τις αντιπεριβαλλοντικές μας ιδέες για πράσινες ταράτσες, πράσινα μπαλκόνια, πράσινους δρόμους, πάρκα και πλατείες, για ανακύκλωση, για εξοικονόμηση ενέργειας, για μια ζωή πιο …οξυγονούχα και υγιεινή!
Ζήτω το αυτοκίνητο, το καυσαέριο, το κυκλοφοριακό, το τσιμέντο, η άσφαλτος, το κομπρεσέρ, το σκουπίδι, η βρωμούσες σχάρες και το καλλωπιστικό λαχανάκι στο παρτέρι!
Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά…
