Η σχέση του πολιτιστικού περιβάλλοντος προς το φυσικό περιβάλλον και η συμβολή του στην ενδυνάμωση της εθνικής βιωσιμότητας από τον Μ. Δεκλερή
Την περασμένη Δευτέρα, το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης φιλοξένησε στην αίθουσα εκδηλώσεων της καπναποθήκης «Π», τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας και Επίτιμο Αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχάλη Δεκλερή, σε μια ομιλία με τίτλο «Πολιτιστικό Περιβάλλον και Βιωσιμότητα».
Η προστασία του περιβάλλοντος σήμερα δεν είναι παρά ένα μέσον για να αποκτηθεί η βιωσιμότητα που είναι τελικά το ζητούμενο. Κάθε τι που κάνει ο άνθρωπος σήμερα πρέπει να διακατέχεται από Ήθος Βιωσιμότητας. Η ανάπτυξη, αν δεν γίνεται με τρόπο που να χαρακτηρίζεται ως βιώσιμη δεν μπορεί να λέγεται «ανάπτυξη», αλλά «μεγέθυνση». Άλλο μεγέθυνση και άλλο βιώσιμη ανάπτυξη. Η συνεχής «μεγέθυνση» κινδυνεύει να οδηγήσει σε «μαθηματικό παράδοξο» την παγκόσμια οικονομία, γιατί η γη έχει κάποια όρια σε κάθε τι που παράγει, σε κάθε τι που μας προσφέρει. Με την σημαντικότατη διάσκεψη στο Ρίο όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη συμφώνησαν να τοποθετήσουν την βιωσιμότητα σαν πρωταρχικό όρο σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα.
Μιχάλης Δεκλερής: «Ο σκοπός μιας κοινωνίας δεν είναι να παράγει πλούτο»
«Στην περίπτωση της Ελλάδας, η ανάγκη προστασίας αφορά όχι μόνο το φυσικό κεφάλαιο, αλλά κυρίως το πολιτιστικό, γιατί το πλήθος των περιοχών είναι σεβάσμιες εστίες μεγάλου πολιτισμού. Μεταξύ των μέτρων προστασίας προέχει το ειδικό χωροταξικό σχέδιο και οι ειδικοί κανόνες της ήπιας διαχείρισης που αφορούν κυρίως τα παράκτια οικοσυστήματα αλλά και την εξαιρετική βιοποικιλότητα που χαρακτηρίζει πολλές περιοχές της χώρας», ανέφερε ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας Μιχάλης Δεκλερής, τονίζοντας πως: «Σκοπός μιας κοινωνίας δεν είναι να παράγει πλούτο».
Στη χώρα μας η προστασία των περιοχών, αλλά και των μικρών νησιών οφείλεται στην νομολογία του 5 ου τμήματος του ΣτΕ που κατέχει και τα πρωτεία διεθνώς. Παρά ταύτα, η υλοποίηση του συστήματος προστασίας που διαμόρφωσε η νομολογία υστερεί σημαντικά μέχρι σήμερα και η καθυστέρηση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη πληροφόρησης. Οι κάτοικοι λοιπόν πρέπει να μάθουν το σύστημα προστασίας των περιοχών και να το τηρούν πιστά.
Νίκος Βιδάλης
