Κοροϊδεύαμε ότι τελείωσε ο χειμώνας και την βγάλαμε φέτος καθαρή αλλά… Τα βράδια, πολλά καλοριφέρ καίνε στην πόλη, το ίδιο και τα τζάκια «έτσι για να σπάσει» λίγο… . Είναι και τυχεροί οι «δικοί μας»… η πλατεία είναι διαλυμένη από τον Καστρινάκη και τον Μπένη, οπότε πού να πας; Κάθεσαι σπίτι και βλέπεις τελικό, που προέκυψε και ματσάρα… Κόντεψα να πάθω και καρδιά. (φτου, φτου). Δεν έχει ξαναδεί ποτέ κανείς εξ ημών στη ζωή του τόσα πέναλτι μαζεμένα σε έναν αγώνα- είναι για ρεκόρ Γκίνες η δουλειά. Πλην «γαύρων» εν τέλει όλοι ευχηθήκαμε να το κατακτήσει το ΑΕΚάκι το κύπελλο, μας βγήκε από μέσα το ψυχοπονιάρικο… Αλλά, όπως λένε, «όπου φτωχός και η μοίρα του»… («Δεν το χουν οι κίτρινοι…» που λένε οι νέοι).
