Γράφει ο Νικόλαος Φωτιάδης*
Τον Μάρτιο του 1940, ο Ρωσικός Στρατός, με διαταγή του αιμοσταγούς Κομμουνιστού Ιωσήφ Στάλιν και απόφαση του «Πολίτμπιερο» του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας, εξετέλεσε εν ψυχρώ περίπου 15.000 Εφέδρους Πολωνούς Αξιωματικούς, πολλοί από τους οποίους ανήκαν σε μεγάλες οικογένειες της Πολωνικής διανόησης.
Έγκλειστοι σε Στρατόπεδα συγκεντρώσεως οι Πολωνοί Αξιωματικοί από το 1939 (Κοζέλσκ, Οστάσκοφ, Στάροβελσκ), δίχως καμία δυνατότητα επικοινωνίας με τις οικογένειες τους, μεταφέρθηκαν με τρένα από τους Ρώσους σε μια μικρή πόλη κοντά στο Σμόλενσκ (στο Κατίν) και εκεί εκτελέστηκαν.
Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα του «Κόκκινου Στρατού» με τις «ευλογίες» του Πατερούλη Στάλιν ήρθε στο φως από τους Γερμανούς, όταν το 1943 ανακάλυψαν στο Κατίν τους ομαδικούς τάφους.
Οι διπλωματικές σχέσεις της Ρωσίας διεκόπησαν με την εξόριστη Πολωνική κυβέρνηση και στις 17 Απριλίου οι Πολωνοί κάλεσαν τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό να κάνει έρευνες για την εκτέλεση των χιλιάδων Πολωνών Αξιωματικών.
Την εποχή αυτή χαράχθηκαν και τα σύνορα μεταξύ Ρωσίας και Πολωνίας στην γραμμή Κόρζον.
Αυτά έγιναν στο δάσος του Κατίν τον Μάρτιο του 1940 και τα γράφω για να τα θυμηθούν αυτοί που τυχόν τα ξέχασαν ή για να τα μάθουν όσοι τα αγνοούν.
Ο Τσβέταν Τοντόροφ γράφει: «Τα άτομα, όπως και οι ομάδες, έχουν δικαίωμα να ξέρουν, άρα επίσης να γνωρίζουν και να γνωστοποιούν την ιστορία τους. Δεν είναι δουλειά της κεντρικής εξουσίας να τους το απαγορεύσει ή να τους το επιτρέψει».
Ο νοών νοήτω!!!
*Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Υποδιοικητής Δ ΣΣ
