Το βράδυ του Σαββάτου 22 Μαρτίου 2014 εκατό και πλέον τελειόφοιτα μαθητικά χελιδόνια της χρονιάς 1984 του 2ου Λυκείου Ξάνθης, ενδήμησαν στον χώρο «Ντισκοτέκ Ξενία» ή ειδικότερα στην Αποθήκη του Ξενοδοχείου ΕΛΙΣΣΩ.
Μέσα σε ατμόσφαιρα συναισθηματικά φορτισμένη έσμιξαν τα τιτιβίσματά τους έως τα ξημερώματα της Κυριακής, ψηλαφώντας συνεχώς με το ράμφος τους το ένα το άλλο και πετώντας από παρέα σε παρέα, καθώς η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διερχόταν από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη, Κάποια χάθηκαν στον δρόμο και κάποια δεν μπόρεσαν να έρθουν. Ωστόσο τα λόγια του καλωσορίσματος χαράχθηκαν καλά στην μνήμη της καρδιάς τους:
«Αγαπητοί συμμαθητές και συμμαθήτριες.
Με αναμνήσεις χαραγμένες βαθιά.
Με μικρές στιγμές ακρίβειας.
Με μια παλάμη ανοιχτή, γεμάτη φιλότιμο.
Με Λόγια και Πράξεις.
Καλώς ορίσατε και καλώς ανταμώνουμε.
30 Χρόνια πώς να τα χωρέσεις μέσα σε μια βραδιά, μέσα από μια ματιά.
Τάσος, Γιάννης, Πάνος, Μιχάλης οι υπεύθυνοι της σημερινής παράστασης.
Λίγο πριν πέσει η αυλαία και ανάψουν τα φώτα της μνήμης με τα χαμόγελα της καρδιάς σε πρώτους ρόλους, επιτρέψτε μου να κάνω μια αναφορά στους τέσσερεις απόντες της ζωής, που «βιάστηκαν» να φύγουν και ίσως «ξεμπέρδεψαν» πιο γρήγορα από τα ανθρώπινα, Στέργιος- Βίκυ- Χρήστος- Αναστασία.
Καθώς και να υπενθυμίσω στον αγαπητό φίλο μου γιατρό Παναγιώτη αλλά και σε όλους μας ότι: «φθάσαμε στο απροσδόκητο επειδή δεν φοβηθήκαμε την τόλμη μας» σύμφωνα με τον μεγάλο μας δάσκαλο Ηράκλειτο. Καλή σας ψυχαγωγία…..
Μαέστρο Dj. Γιάννη Δασκαλόπουλε αβάντι».
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης.
