Εδώ παππάς, εκεί παππάς, που είναι ο παππάς;
Ρωτάγανε οι παππατζήδες όσους ΄΄ παίζανε ΄΄, έψαχναν να βρούνε το
χαρτί της τράπουλας με τον παππά.
Απο τα τρία χαρτιά της τράπουλας, το ενα ήταν ο παππάς.
Όποιος το έβρισκε – κομμάτι δύσκολο – κέρδιζε.
Κέρδη στο άψε – ξύσε όπως λένε στις μέρες μας.
Τζόγος κάποιας άλλης εποχής, πολλά χρόνια μπροστά απο τη σημερινή του μορφή.
ΠΑΠΠΑΤΖΗΣ ήταν το όνομα του επιτήδειου που έριχνε τα χαρτιά.
Αλλοτινές μου εποχές, αλλοτινοί μου χρόνοι… όπως τραγούδησε ο
Στέλιος Καζαντζίδης.
Πάμε στην δορυφορική, φηφιακή εποχή μας.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν έλεγε ο Νίκος Παπάζογλου
στον Υδροχόο.
Να που ήρθαν χρόνοι και καιροί να βγει ξανά στο δρόμο ο παππατζής.
Τώρα λέγεται ΠΡΥΤΑΝΙΤΖΗΣ.
Έχετε το νου σας.
Δεν αποκλείεται στα καφέ, τα λογής – λογής στέκια να δείτε κάποιον
τύπο να ανακατεύει τα χαρτιά της τράπουλας και να σας ρωτάει.
– Εδώ Πρύτανης, εκεί Πρύτανης, που είναι ο Πρύτανης;
Άντε ντε. Που είναι ο Πρύτανης;
Στη ΞΑΝΘΗ, την ΚΟΜΟΤΗΝΗ ή την ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ;
Πολύ περισσότερο.
Ποιός είναι ο Πρύτανης;
Tίθεται ακόμα κάποιο ερώτημα.
Γιατί στα χαρτιά και οχι στα ζάρια;
Ρίξε μια ζαριά καλή, μια ζαριά πρυτανική θα έλεγε ο Στράτος Διονυσίου
αν ξανατραγούδαγε.
Ποιός είναι ο Πρύτανης και γιατί στα χαρτιά και όχι στα ζάρια;
Ερωτήματα που ταλανίζουν την κοινή γνώμη.
Όμορφη που ήτανε η παλιοπαρέα μας, με τα καυγαδάκια μας και με τα
ωραία μας… λένε ο Γιώργος Μουζάκης με τον Ηλία Λυμπερόπουλο για να
συμπληρώσουν. Την παλιοπαρέα τη γλεντούσαμε, όμορφα κι ωραία, τα
περνούσαμε…
Αν θα μ΄αρνηθείς, αν θα μ΄αρνηθείς, να ξέρεις πως θα γίνω για σένα
ΤΣΑΚΙΤΖΗΣ ακούγεται ξανά ο Στράτος Διονυσίου επικαλούμενος έρωτα
παλιό, ομοιάζοντα καταπληκτικά στην Πρυτανεία.
Είναι πολλά τα λεφτά Άρη… ακούγεται ο Σπύρος Καλογήρου να λέει στο
Νίκο Κούρκουλο σε εκείνη την αμίμητη σκηνή στη ΄΄ Λόλα ΄΄.
Τη δανείζομαι, όπως και ολο το πεντάγραμμο και τον κινηματογράφο για
να τα προσαρμόσω στη σημερινή αναζήτηση, με πρόθεση να συμβάλλω σε
ενα… εποικοδομητικό καυγά.
Στέλιος Αρσενίου
