ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΨΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ESM
«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
είκοσι δύο χρόνια σε αυτήν την αίθουσα και αυτή είναι ίσως η πιο δύσκολη συνεδρίαση στην οποία έχω βρεθεί. Είναι μία συνεδρίαση που από τη μια πλευρά έχουμε καθήκον να ψηφίσουμε – όπως το Σύνταγμα ορίζει – κατά τη συνείδησή μας και από την άλλη πλευρά έχουμε καθήκον η συνείδησή μας να υπολογίσει όλες τις συνισταμένες των κινδύνων που μπορεί να διατρέξει η πατρίδα, ανάλογα με την απόφαση την οποία θα λάβουμε.
Είμαι βέβαιος ότι το σύνολο των Βουλευτών των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και η πλειοψηφία των συναδέλφων του ΣΥΡΙΖΑ αν αποφασίζαμε με μόνο γνώμονα τη συνείδησή μας, θα ακουγόταν αυτό το μεγάλο «όχι» που ψήφισε ο ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα προχθές, ένα «όχι» σε μια πολιτική εκβιασμού της πατρίδος μας, ένα «όχι» σε μια πολιτική διάλυσης του κοινωνικού ιστού της πατρίδας μας, ένα «όχι» απέναντι σε αντίθετες πολιτικές για τις οποίες λάβαμε λαϊκή εντολή.
Θέλω, λοιπόν, σε αυτά τα 15 λεπτά, να σας εκφράσω τις απόψεις μου και να αποφασίσουμε μαζί τι θα κάνουμε. Ο ελληνικός λαός αποφάσισε να είμαστε μαζί στην Κυβέρνηση για να αναλάβουμε τα ηνία του τόπου, αποφάσισε να αποκαθηλώσει τις κυβερνήσεις που έφερναν εδώ νομοσχέδια στα αγγλικά.
Ντρέπομαι που είναι στα αγγλικά το κείμενο που ήρθε εδώ και γι’ αυτό το λόγο το λέω δημόσια. Όμως, δεν το προσυπογράφω, όπως κάνατε εσείς, χωρίς καν να το διαβάσετε, χωρίς καν να το ακούτε, χωρίς καν να το πιστεύετε.
H «New York Times» την προηγούμενη εβδομάδα είχε τίτλο: «Το ευρώ σταμάτησε να φέρνει την Ευρώπη όλο και πιο κοντά». Έγραφε παρακάτω: «Το κοινό νόμισμα έγινε ρόπαλο που χρησιμοποιούν οι δανειστές κατά της Ελλάδος και η Ελλάδα κατά των δανειστών». «Το κοινό νόμισμα της Ευρώπης» – συνεχίζει η «Times» της Νέας Υόρκης – «πέρασε μία γραμμή που θα μπορούσε να το στιγματίσει για πάντα.» Συνεχίζει: «Δέχθηκαν μεγάλο πλήγμα κάποια από τα σημαντικά ιδανικά που βρίσκονται πίσω από το ευρώ».
Οι Ελληνίδες και Έλληνες άκουσαν την ομιλία του κ. Βέμπερ στο Ευρωκοινοβούλιο να εκπέμπει αυτό το μίσος εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Δυστυχώς, βρέθηκαν δύο μόνο άντρες, οι οποίοι βγήκαν από τη Νέα Δημοκρατία και καταδίκασαν τον κ. Βέμπερ, ο κ. Κουμουτσάκος και ο κ. Στυλιανίδης και νομίζω ότι και η κ. Μπακογιάννη έκανε μία κριτική.
Κανείς άλλος δεν μίλησε για την προσβολή, την οποία δέχθηκε η Ελλάδα από την ομιλία του κ. Βέμπερ, που εξέπεμψε ένα μίσος απέναντι στην πατρίδα μας και όχι απέναντι στον Πρωθυπουργό που βρισκόταν εκεί. Είναι το ίδιο μίσος που εκπέμπουν με δημόσιες δηλώσεις τους πρωθυπουργοί χωρών που η Ελλάδα έβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Λετονία, η Λιθουανία και άλλες χώρες της Βαλτικής. Εμείς συμφωνήσαμε να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακούει πολιτικούς από χώρες που βοήθησε η Ελλάδα σε δύσκολες στιγμές, να επιτίθενται κατά αυτής της χώρας που γέννησε τον πολιτισμό. Ακούει Ανατολικογερμανούς, για τους οποίους η Ελλάδα ανέλαβε το κόστος μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να ενωθούν με τη Δυτική Γερμανία, μεταξύ αυτών και η κ. Μέρκελ.
Καλούμαστε, λοιπόν, να ψηφίσουμε όχι τη συμφωνία την οποία υπογράψαμε στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά μία συμφωνία η οποία έχει ως βασικό κείμενο αυτό για το οποίο συμφωνήσαμε, με αλλαγές που επιβάλλουν διαμεσολαβητές – δανειστές για να γίνουν αποδεκτές.
Ξεκάθαρα, λοιπόν, εάν το ερώτημα ήταν να ψηφίσουμε τη συμφωνία που πήραν οι πολιτικοί αρχηγοί, δεν θα υπήρχε καμία αμφιβολία και καμία ένσταση. Εδώ, όμως, βλέπουμε να μπαίνουν διατάξεις οι οποίες είναι αντίθετες και με το Σύνταγμα και με τους νόμους και με τα πιστεύω μας.
Καταρχήν, η συγκεκριμένη συμφωνία – που δεν είναι μνημόνιο, είναι τελική συμφωνία εξόδου από την κρίση- αντιτίθεται στο ν. 4023/2001, που λέει ρητά ότι τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος είναι δεσμευτικά, όταν λάβει μέρος στη ψηφοφορία πάνω από 40% του ελληνικού λαού.
Το συγκεκριμένο κείμενο περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες αντιτίθενται στο Σύνταγμα, όπως η διάταξη για τα νησιά. Δεν είναι να διαλέξουμε αν το νησί το οποίο θα κοπεί θα είναι η Μύκονος και η Σαντορίνη ή τα νησιά της παραμεθορίου. Τα νησιά προστατεύονται από το Σύνταγμα της Ελλάδος και από τη Συνθήκη του Άμστερνταμ.
Καλούμεθα, λοιπόν, να ψηφίσουμε αντισυνταγματικές διατάξεις, διατάξεις που αντιτίθενται στο ίδιο το ευρωπαϊκό δίκαιο. Καλούμεθα να ψηφίσουμε διατάξεις οι οποίες αλλιώς συμφωνήθηκαν και αλλιώς σήμερα έρχονται.
Θέλω να πω ξεκάθαρα: Άκουσα με προσοχή τη διευκρίνιση του Υπουργού Οικονομικών. Η διευκρίνιση σταματάει εκεί που ξεκαθαρίζει ότι τα χρήματα που θα κοπούν από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι 100 εκατομμύρια από το φετινό προϋπολογισμό και 200 εκατομμύρια από πώληση αμυντικού υλικού, που ήδη έχει συμφωνηθεί. Για το προσωπικό δεν πρόκειται να κοπεί ούτε ένα ευρώ. Και το εγγυώμαι εγώ προσωπικά και ο Υφυπουργός Άμυνας, με τον οποίο μίλησα προηγουμένως. Με δέσμευση. Λευκή επιταγή δεν παίρνει κανένας, ούτε μπορεί να διαπραγματευτεί κανείς παραπάνω απ’ αυτά που εμείς συμφωνούμε. Θέλω να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας.
Η διευκρίνιση του Υπουργού Οικονομικών θα πρέπει να σταματάει εκεί που λέει: Είναι 100 εκατομμύρια από τον προϋπολογισμό του 2015 και 200 εκατομμύρια από πωλήσεις υλικού. Ούτε ένα ευρώ από προσωπικό. Είναι η συμφωνία που κάναμε στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
η συγκεκριμένη συμφωνία αποτελεί συνθηκολόγηση. Και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας λένε ότι η συνθηκολόγηση, βεβαίως, είναι πολύ ηπιότερη της παραδόσεως. Η συνθηκολόγηση αυτή περιγράφηκε πολύ ωραία σε ένα tweet ενός δημοσιογράφου, του Hugo Dixon, λέγοντας ότι «Η Ελλάδα έχει δύο επιλογές: συνθηκολόγηση ή άβυσσος». Θα εξηγήσω τι σημαίνει «άβυσσος» και αυτό μπαίνει από την άλλη μεριά της ζυγαριάς της συνείδησής μας, που σήμερα θα πρέπει να αποφασίσουμε.
Θέλω να δηλώσω ξεκάθαρα ότι δεν φοβάμαι το Grexit. Δεν φοβάμαι την οποιαδήποτε απειλή την οποίαν εκστομίζουν. Ένα μόνο φοβάμαι και το διατυπώνω δημόσια: Φοβάμαι τον εθνικό διχασμό και τον εμφύλιο πόλεμο, το να χωριστούν οι Έλληνες την επόμενη το πρωί και να χυθεί αίμα. Τέτοια ευθύνη στην πλάτη μου δεν μπορώ να αναλάβω. Δεν έχω αυτήν την λαϊκή εντολή. Δεν έχω το δικαίωμα να οδηγήσω την πατρίδα μου, όπως δεν έχει κανείς και καμία το δικαίωμα να οδηγήσει την πατρίδα μου στον εμφύλιο σπαραγμό.
Γιατί, αν συνεχίσουν να εκτελούν τις απειλές τις οποίες έχουν εκστομίσει, ότι δηλαδή την επόμενη μέρα θα κλείσουν εντελώς οι τράπεζες, θα κατασχεθούν τα χρήματα των Ελλήνων, θα πάνε τα collaterals και θα χρησιμοποιούν το αγγλικό δίκαιο για να δημευθούν τα σπίτια των Ελλήνων, πιστεύω, δυστυχώς, ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι έτοιμος να το υποστεί αυτό. Μακάρι να πίστευα ότι υπάρχει έστω και μία πιθανότητα στις 100 ο ελληνικός λαός να άντεχε αυτή τη λύση και σας πιστοποιώ ότι θα την ψήφιζα. Πιστεύω, όμως, ότι δυστυχώς ο ελληνικός λαός δεν είναι έτοιμος να το δεχτεί.
Και έχουμε, δυστυχώς, από την άλλη πλευρά, να βάλουμε αυτή τη ευθύνη. Η ευθύνη όμως αυτή, δεν θα πρέπει να μας κάνει να ξεχνούμε ότι αυτός ο λαός δεν χαμογελά με αυτή τη συνθηκολόγηση. Οι Ασιάτες μπορεί να μην χαμογελούν ποτέ, αλλά εδώ πέρα κλαίει το σύνολο του ελληνικού λαού. Εδώ, εξαθλιώνουμε τους αγρότες, εξαθλιώνουμε τους επαγγελματίες, εξαθλιώνουμε τους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας.
Τα μέτρα τα οποία παίρνουμε χτυπούν τη ναυτιλία, διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις. Τα μέτρα αυτά είναι πάρα πολύ σκληρά και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν είναι με την προϋπόθεση ότι η λύση αυτή, πρώτον, θα φέρει αυτό που διασφαλίζει η απόφαση των πολιτικών αρχηγών, τη διαγραφή του χρέους ή τη διαγραφή μέσω της επιμήκυνσης του χρέους. Δεύτερον, το θέμα που έχει να κάνει με το αναπτυξιακό πακέτο. Αν δεχτούν οι αγρότες τόσο βαριά φορολογία, θα πρέπει ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτού του αναπτυξιακού πακέτου να πάει για την αντιμετώπιση της ανεργίας, για την ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής, για τη βοήθεια στους μικρομεσαίους επαγγελματίες οι οποίοι θα πληγούν από αυτά τα μέτρα.
Και είναι ξεκάθαρο ότι για να υπάρξει οποιαδήποτε συμφωνία αποτελεί προϋπόθεση, τουλάχιστον για τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, η σαφής αναγραφή του θέματος του χρέους και του θέματος του αναπτυξιακού πακέτου. Αλλιώς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε καμία τέτοια συνθηκολόγηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
είναι αλήθεια ότι αυτή η Κυβέρνηση, με αυτόν τον τεράστιο πόλεμο που δέχτηκε αυτούς τους πέντε μήνες, κρατήθηκε και άντεξε και οδηγεί σε μία λύση η οποία διώχνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από την πατρίδα μας. Αυτή η Κυβέρνηση, με τον πόλεμο τον οποίο δέχτηκε, κατάφερε και πήρε μαζί της το 61,3% του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα. Αυτή η κυβέρνηση παρά τον πόλεμο που δέχτηκε, κρατήθηκε και διασφάλισε με νομοσχέδια και κυβερνητικές αποφάσεις, έστω μικρά πράγματα, τα οποία απάλυναν τον πόνο ανθρώπων οι οποίοι χτυπήθηκαν από τα μνημόνια.
Είναι αλήθεια ότι αυτή η Κυβέρνηση έκανε τα πάντα στη διαπραγμάτευση και οφείλω να ομολογήσω δημόσια, εδώ, στη Βουλή των Ελλήνων, ότι ο Πρωθυπουργός, τουλάχιστον τις μέρες που ήμουν εγώ μαζί του στις Βρυξέλλες έδωσε έναν τιτάνιο αγώνα και ο ίδιος προσωπικά, αλλά και όλοι εκείνοι οι οποίοι ήταν μαζί του. Έναν αγώνα, όμως, άνισο.
Ο ελληνικός λαός, όμως, περιμένει από τη Δευτέρα και κάτι άλλο από εμάς, έστω και με αυτή τη συνθηκολόγηση. Δεν μπορεί, από τη Δευτέρα και μετά, να συνεχίσει να λειτουργεί αυτό το σύστημα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με αυτό το «νταβατζηλίκι» που είδαμε τους τελευταίους μήνες. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν εργολάβοι που χειρίζονται δημόσια οδό να δηλώνουν εισόδημα 357 ευρώ. Δεν είναι δυνατόν να παραμείνουν οι επώνυμοι της λίστας Λαγκάρντ χωρίς να έχει πέσει βαριά φορολογία και δήμευση των περιουσιών τους. Δεν είναι δυνατόν να μην πληρώσουν οι φίλοι τους, των διαπλεκομένων συμφερόντων, που κρατούσαν μέχρι τώρα όρθιο το πολιτικό σύστημα του χθες.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε να μένουν ατιμώρητοι όλοι εκείνοι που ο ελληνικός λαός έδωσε εντολή σε εμάς να πληρώσουν ακριβά για την παραβίαση των νόμων, αλλά και του Συντάγματος της χώρας.
Είναι ξεκάθαρο και το μήνυμα προς την Ευρώπη. Αυτά τα «όχι», τα οποία σηκώθηκαν σε ταμπέλες την ώρα της ομιλίας του Πρωθυπουργού, ήταν μια μεγάλη νίκη της Ελλάδος, διότι έδειξαν ότι δεν είναι πανίσχυρος ο γερμανικός παράγων. Και η σημερινή παρέμβαση της Γαλλίας, αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, μέσω της Γαλλίας, έδειξε ότι το σχέδιο του Σόιμπλε να πετάξει την Ελλάδα με μια ανθρωπιστική βοήθεια έξω από την Ευρωζώνη δεν θα περάσει από αύριο το πρωί.
Αυτά είναι επιτυχίες της σημερινής Κυβέρνησης, όπως και η ενότητα του Νότου. Είδαμε το Νότο να ξεσηκώνεται, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία. Είδαμε να ενώνονται δυνάμεις απέναντι στον πόλεμο που δέχεται η Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
θέλω να θυμίσω σ’ αυτούς τους συμμάχους μας, οι οποίοι επιμένουν να προσβάλλουν την Ελλάδα, ότι ο Ναπολέων είπε ότι καλύτερα να έχεις ένα γνωστό εχθρό παρά έναν εξαναγκασμένο σύμμαχο. Οι σύμμαχοι είναι σύμμαχοι με την ψυχή τους. Και οι συμμαχίες των λαών και οι συμμαχίες των εθνών – κρατών είναι συμμαχίες οι οποίες στηρίζονται πάνω στην πραγματική αλληλεγγύη.
Η Ελλάδα έδειξε ότι αντέχει. Και αντέχει ίσως και πολύ περισσότερα. Ένα πράγμα, όμως, δεν αντέχουν οι Έλληνες και δεν πρέπει να οδηγήσουμε την πατρίδα μας εκεί: το διχασμό.
Σε ένα μνημειακό επίγραμμα για τους πεσόντες της μάχης της Κοχίμα στην Ινδία το 1944 γράφει η πινακίδα: «Όταν πας στην πατρίδα, μίλησέ τους για μας και πες τους ότι για το δικό τους αύριο δώσαμε το δικό μας σήμερα». Πάμε απέναντι στη συνείδησή μας, πάμε απέναντι στη λαϊκή εντολή που έχουμε, για έναν και μόνο λόγο, γιατί έχουμε ευθύνη να μην αιματοκυλίσουμε την Ελλάδα.
Με βαριά καρδιά θα ψηφίσουμε, για να μην κάνουμε το χατίρι σε κάποιους να επιστρέψουν τη Δευτέρα με τα ίδια μέτρα και να συνεχίζουν να «τρέφουν» το τέρας της διαπλοκής των νταβατζήδων. Αυτό θα σταματήσει τη Δευτέρα το πρωί».
