Επιστολές

Η διπλωματία του της ιστορικής  άγνοιας | Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

 

Λοιπόν: Το όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν» άντεξε 2 μέρες  και στη συνέχεια «κάηκε», σχεδόν αυτόματα, έτσι όπως «καίγονται» τα ονόματα υποψηφίων βουλευτών ή δημάρχων που βγαίνουν «στα γρήγορα»  και πρόωρα στη δημοσιότητα ακριβώς γι αυτό: Για να «καούν». Έγινε όμως αυτό; Ήταν προσχεδιασμένο; Δύσκολο να δεχτώ ότι ένας πρωθυπουργός, μια κυβέρνηση, θα έβγαιναν  προς τα έξω και θα δημιουργούσαν την αίσθηση ότι «το σκέπτονται σοβαρά» ΑΝ γνώριζαν ότι αυτό το όνομα ΔΕΝ θα γίνει αποδεκτό .

Δεν  μπορώ να απαντήσω  για τη φιλοσοφία σκέψης και χειρισμού  δύσκολων και επικίνδυνων ζητημάτων που αφορούν την εκρηκτική πλέον περιοχή μας. Και κάτι μου λέει ότι όλη η σκέψη  αντιμετώπισης αυτών των ζητημάτων, από τη σύλληψη και «ομηρία» των δυο στρατιωτικών μας που κρατούνται στην Αδριανούπολη, μέχρι τις ανεπανάληπτες δηλώσεις του Τούρκου «σουλτάνου» που πια λέει – και κάνει-  ό,τι του καπνίσει, τις υποτιθέμενες διαπραγματεύσεις για το όνομα των Σκοπίων, τις διάφορες «περίεργες» κινήσεις στο εσωτερικό της Αλβανίας και την ασάφεια γύρω από τα «οικόπεδα» στην Κυπριακή ΑΟΖ (και αλλού εδώ που τα λέμε)  έχει ειρμό.

Στην Τουρκία έχουν βέβαια εκλογές αλλά να βγαίνει χωρίς ουσιαστικό λόγο κι αφορμή και να κλιμακώνει  τις απειλές του ο αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Χουλουσί Ακάρ και να…. προειδοποιεί την Ελλάδα, χωρίς να την κατονομάζει, να μην κάνει «λάθος υπολογισμούς» στο Αιγαίο μπορεί να μας ακούγεται λίγο  σαν επιθεωρησιακό «αστειάκι». Αλλά δεν είναι. Γιατί βρε «καρντάσι» Χουλουσί; Τι θέλετε να πετύχετε; Κι εμείς σε όλα αυτά, όλα βαριά και μπερδεμένα που έχουν πέσει στο κεφάλι του πρωθυπουργού και του Κοτζιά θα απαντήσουμε; Ή θα χαμογελάσουμε – και πάλι- ειρωνικά;

Βεβαίως, για το απίθανο αυτό «σενάριο» της  «Μακεδονίας του Ίλιντεν» που από τους μηχανισμούς του Μαξίμου διοχετευόταν ότι ο πρωθυπουργός «το σκέπτεται», η επίσημη η ανακοίνωση έλεγε ότι « Καλωσορίζουμε την αποδοχή από πλευράς ΠΓΔΜ ότι λύση στο ονοματολογικό δε μπορεί να υπάρξει χωρίς την υιοθέτηση ονομασίας erga omnes, δηλαδή για όλες τις χρήσεις έναντι όλων». Τι «σκεπτόταν δηλαδή ο κ. Τσίπρας ΠΡΙΝ εισπράξει τα ηχηρά «ΟΧΙ» των κομμάτων;  Να απορρίψει το «σενάριο»; Και τότε γιατί ζήτησε τη γνώμη των άλλων; Δεν ήξερε τι νόημα είχε για τους Σκοπιανούς το «Ίλιντεν»;

Για να μη μπω στις λεπτομέρειες γιατί η υπόθεση είναι πολύ παλιά και ….δυσβάσταχτα πολύπλοκη αφού αναφέρεται σε εθνικιστικές βλέψεις και σκέψεις των λαών που κατοικούν  στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, κρατώ μια φράση του Ευάγγελου Βενιζέλου : «Όταν μιλάμε για λύση erga omnes μιλάμε για γεωγραφικό προσδιορισμό και όχι για ιδεολογική χρήση της ιστορίας σύμφωνα με τις επιλογές της γειτονικής μας χώρας. Η επιλογή Μακεδονία του Ιλιντεν είναι η επιτομή του αλυτρωτισμού ο αλυτρωτισμός αυτοπροσώπως.  Ελπίζω να είναι προβοκάτσια ότι προτάθηκε το συγκεκριμένο όνομα και ότι η κυβέρνηση το συζητά διά του πρωθυπουργού. Διαβάστε ιστορία, μην παίζετε με κρίσιμα κεφάλαια της μακεδονικής ιστορίας, ιδίως σε περιόδους που οδήγησαν σε δεινά».

Πολύ γρήγορα, από την εγκυκλοπαίδεια: «Το Ίλιντεν υπονοεί μία επανάσταση σλαβοφώνων της Μακεδονίας που οργανώθηκε και υλοποιήθηκε στο Μακεδονικό έδαφος από την αυτονομιστική οργάνωση Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολιτική Επαναστατική Οργάνωση τον Ιούλιο του 1903 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σήμερα αυτή η εξέγερση γιορτάζεται στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ως εθνική επέτειος και για πολλούς στη χώρα θεωρείται η αρχή της Σλαβομακεδονικης εθνογένεσης, ενώ την υιοθετεί και η Βουλγαρία».

( σ.σ. Ο Χάρτης είναι πολύ παλαιός, Σλαβομακεδονικής προέλευσης και επιδεικνύει απλώς απώτερες σκέψεις. Ουδέποτε συζητήθηκε επίσημα).

Δημήτρης Κωνσταντάρας

 

Σχετικά Άρθρα