Το ξέραμε καλά όλοι μας ότι αυτά που μας υπόσχονταν δεν θα τα τηρούσαν κι όμως τα ψέματα που ακούγαμε ηχούσαν πιο ευχάριστα στ αυτιά μας από την αλήθεια. Εμείς τους σπρώχναμε να μας λένε ψέματα αφού το ψέμα επιβραβεύαμε όλα αυτά τα χρόνια. Ζούσαμε κάθε φορά το όνειρο για μια καλύτερη διακυβέρνηση και αμέσως μετά τις εκλογές αρχίζαμε την κριτική γιατί αυτά που ονειρευτήκαμε για λίγο ήταν και πάλι άπιαστο όνειρο. Η πραγματικότητα ήταν πάντα χειρότερη από αυτή που ήδη είχαμε ζήσει και απορρίψει. Κι έτσι μετά από 30 περίπου χρόνια παραμύθι φθάσαμε στο μη χειρότερα. Πέντε χρόνια επιτήρησης από τους κηδεμόνες μας που ανέλαβαν να μας πιέζουν για να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που δεν τόλμησε καμία κυβέρνηση να τις υλοποιήσει πάντα από ιδιοτέλεια!!! Μην χάσει τους ψήφους των δημοσίων υπαλλήλων… ή μην δυσαρεστήσει τους τραπεζίτες και τους μεγαλοεργολάβους. (Κι έτσι φτάσαμε σήμερα που ακόμη και ο Αριστερός ΤΣΙΠΡΑΣ λέει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός της πολύς δουλειάς και του στριμώγματος όλων μας… ο Λαφαζάνης και η παρέα του θέλει να μας ταΐσει και πάλι σανό… όσοι είστε πρόβατα… ορίστε…).
