Γενική

«Έδωσε όλη της την περιουσία και δεν ζήτησε τίποτα από την Ελλάδα»

Ο κ. Φίλιππος Δεμερτζής Μπούμπουλης είναι τετρασέγγονος της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Σπούδασε ναυπηγός. Εγκατέλειψε την καριέρα του γιατί έκρινε ότι η δημιουργία του μουσείου στις Σπέτσες ήταν σημαντικότερη. Έχεις τρεις γιους και θέλει να υπάρξει συνέχεια του έργου του. Συνέντευξη του τετρασέγγονου της Μπουμπουλίνας που ίδρυσε μουσείο στις Σπέτσες Συνέντευξη: Νάντια Νάκου XanthiNews: 190 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση και το όνομα της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας εξακολουθεί να είναι γνωστό στην Ελλάδα και διεθνώς, εξαιτίας και του έργου που συνεχίζετε μέσα από το μουσείο της. Και ολοένα και αυξάνεται η αναγνωρισιμότητα που έχει η καπετάνισσα. Φίλιππος Δεμερτζής Μπούμπουλης: Θα έλεγα ότι έχετε δίκιο. Από τότε που άνοιξε το μουσείο το όνομα της Μπουμπουλίνας ακούγεται όλο και συχνότερα. Έγιναν θεατρικές παραστάσεις, έχουν γυριστεί πολλά ντοκιμαντέρ, έχουν έρθει πολλά κανάλια στο μουσείο. Έχουν γραφεί πολλά άρθρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αν βάλετε το όνομα Μπουμπουλίνα στο ίντερνετ θα βρείτε εκατοντάδες καταχωρήσεις. Το μουσείο βοηθάει στην εξάπλωση της ιστορίας της. ΧΝ: Πώς προέκυψε να αξιοποιήσετε το θησαυρό που είχατε; Φ.Δ.Μ.: Το μουσείο άνοιξε πριν 20 χρόνια. Το 1991. Την εποχή εκείνη το κτήριο ήταν σε τραγική κατάσταση. Έρχονταν σιγά σιγά η κατάρρευση του. Οι γονείς μου εδώ και πολλά χρόνια έτρεχαν στο Υπουργείο Πολιτισμού, ζητούσαν βοήθεια, δεν υπήρχε καμία ανταπόκριση. Το 1991 το φθινόπωρο ήρθα στις Σπέτσες με την μητέρα μου. Έπιασε μια φοβερή καταιγίδα και το κτήριο έμπαζε νερά από παντού. Μπήκα στον μεσαίο όροφο και είδα το καταπληκτικό ξυλόγλυπτο φλωρεντιανό ταβάνι να στάζει από δέκα μεριές. Καταλαβαίνετε τι γινόταν στα πάνω πατώματα. Τότε με έπιασε μια απόγνωση. Γιατί εγώ δεν είχα τα οικονομικά μέσα να φτιάξω το κτήριο. Επειδή κάθε καλοκαίρι έβλεπα τον κόσμο που ερχόταν και χτυπούσε την πόρτα μας και ζητούσε να δει το σπίτι της Μπουμπουλίνας και του λέγαμε ότι δεν μπορεί γιατί κατοικείται, μας ζητούσαν να είναι ανοιχτό προς το κοινό. Είχα σπουδάσει στο εξωτερικό και είχα πάει σε πολλούς πύργους, παλάτια τα οποία είχαν ιδιώτες και πλήρωνες εισιτήριο για να τα δεις και να μπορούν αυτοί να τα συντηρούν. Οπότε μου ήρθε η ιδέα να το κάνω μουσείο και με τα έσοδα του να προσπαθήσω να φτιάξω το σπίτι. ΧΝ: Εσείς ως τετρασέγγονος της Μπουμπουλίνας τι θαυμάζετε περισσότερο σε αυτήν; Φ.Δ.Μ.: Θαυμάζω πολλά, όχι μόνο ένα. Ήταν μια γυναίκα πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή της, έβαλε τον εαυτό της μπροστά επί ίσοις όροις με τους άντρες. Αντιμετώπισε πολλά και πολλές κακίες. Πολλοί δεν την πήγαιναν την Μπουμπουλίνα γιατί δεν ανεχόντουσαν μια γυναίκα να είναι στα πολεμικά τους συμβούλια. Το πλέον σπουδαίο για μένα είναι ότι έδωσε όλη της την περιουσία. Και αυτό δεν το κάνεις εύκολα. Πολλοί πολέμησαν στην Επανάσταση και πολλοί είχαν και πολλά οφέλη από αυτήν. Η Μπουμπουλίνα όπως και η Μαντώ Μαυρογένους διέθεσαν τα πάντα και δεν ζήτησαν τίποτα στο τέλος. ΧΝ: Και στο τέλος το ελληνικό έθνος την τίμησε; Φ.Δ.Μ.: Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Εμείς έχουμε βιβλία του 1830- 1840 και η Μπουμπουλίνα δεν υπάρχει πουθενά. Την ιστορία της την γράψανε πρώτα οι φιλέλληνες και μετά οι Έλληνες. Η αναγνώριση της από το ελληνικό κράτος ήρθε αρκετά χρόνια αργότερα. Όχι στην εποχή εκείνη. ΧΝ: Ως απόγονος ενός ήρωα της ελληνικής επανάστασης πώς νιώθετε από αυτά που ακούγονται τον τελευταίο καιρό για το 1821 και αναφέρομαι στο τελευταίο αφιέρωμα του ΣΚΑΪ και σε όλη αυτή τη συζήτηση που έχει προκύψει με την παραποίηση ιστορικών στοιχείων. Φ.Δ.Μ: Η σειρά του ΣΚΑΪ αφενός λέει ορισμένες αλήθειες, αφετέρου είναι μονομερείς και αποκρύπτει άλλες. Η μόνη αναφορά στην Μπουμπουλίνα ήταν ότι περίμενε να μπει στην Τριπολιτσά για να κάνουν πλιάτσικο. Μα δεν είναι αυτή η Μπουμπουλίνα. Ένας παιδί που δεν γνωρίζει πολλά για την ελληνική ιστορία, θα ακούσει αυτή τη σειρά και θα του δώσει την λανθασμένη εντύπωση. Έγινε πλιάτσικο στην Τριπολιτσά αλλά η Μπουμπουλίνα δεν περίμενε ότι θα γίνει. Ίσα ίσα επενέβη και έσωσε τις γυναίκες του χαρεμιού του Χουρσίτ πασά. ΧΝ: Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος είχε συνάντηση με τους απογόνους των ηρώων του 21 (εσείς λείπατε στο εξωτερικό από ότι μου είπατε) και είπε απευθυνόμενος σε αυτούς: «Διερωτώνται πολλοί συμπολίτες μας γιατί τέτοιο μένος κατά του 1821, γιατί τέτοια μανία κατά των ηρώων και των μαρτύρων του. Είναι απλό: το 1821 παραμένει το μεγάλο σχολείο του απροσκύνητου ήθους. Και η νέα τάξη πραγμάτων μας θέλει προσκυνημένους και υποταγμένους». Συμφωνείτε; Φ.Δ.Μ: Συμφωνώ απόλυτα. Η νέα τάξη πραγμάτων προσπαθεί να μας διαλύσει και ως έθνος και ως κράτος. Βλέπουμε ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Χάνουμε σιγά σιγά την ταυτότητα μας. Αυτό είναι πολύ άσχημο και πολύ επικίνδυνο. ΧΝ: Έχουν υπάρξει φωτεινές προσωπικότητες, όπως της Μπουμπουλίνας; Φ.Δ.Μ.: Έχουν υπάρξει πολλές προσωπικότητες. Στην εποχή του 21 υπήρξαν άνθρωποι όπως ο Καποδίστριας που πρόσφερε πολλά στο ελληνικό κράτος και το ευχαριστώ το γνωρίζουμε όλοι μας. Στη νεότερη ιστορία μας υπήρξε ο Βενιζέλος κ.α. Αχρείαστοι να είναι. Ελπίζω να μην έρθουμε σε τέτοιες καταστάσεις ώστε να χρειαστούν Μπουμπουλίνες. Από την άλλη μεριά πιστεύω ότι αν χρειαστούν θα βρεθούν. ΧΝ: Αυτό είναι πολύ αισιόδοξο και ελπιδοφόρο. Φ.Δ.Μ.: Είμαι πολύ αισιόδοξος. Πολλοί νέοι έρχονται στο μουσείο μας. Έχω τσακωθεί επανειλημμένως με μεγάλους ανθρώπους οι οποίοι κατηγορούν τη νεολαία μας και λένε για κατάντια. Εγώ διαφωνώ κάθετα. Η νεολαία δεν φταίει σε τίποτα. Το σφάλμα είναι δικό μας. Την παιδεία την παίρνουμε από την οικογένεια μας και από την εκπαίδευση μας. Και τα δύο πάσχουν στην κοινωνία μας. Έχω δει μαλλιάδες και σκουλαρικάδες μέσα σε αυτό το μουσείο που έχουν βάλει τα κλάματα, μου έχουν σφίξει το χέρι και έχουν φύγει με αισθήματα διαφορετικά με αυτά που είχαν όταν μπήκαν. ΧΝ: Έχετε νέο όραμα για το μουσείο; Φ.Δ.Μ.: Το μεγάλο μου όνειρο και δεν ξέρω αν τα καταφέρω είναι να κάνω μικρά παραρτήματα του μουσείου της Μπουμπουλίνας και θα αναφέρεται γενικότερα στο 1821, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος. Αρχίζοντας από το Ναύπλιο, το επίκεντρο της ελληνικής επανάστασης. ΧΝ: Εύχομαι να πραγματοποιηθεί. Σας ευχαριστώ πολύ. Φ.Δ.Μ.: Και εγώ.

Σχετικά Άρθρα