Τα Φάρασα της Καππαδοκίας, η γη του Αγίου Αρσενίου και του Γέροντος Παϊσιου
Ρεπορτάζ: Νάντια Νάκου
Ένας πραγματικός θησαυρός είναι το βιβλίο του κ. Λάζαρου Κελεκίδη με τίτλο: «Τα
Φάρασα της Καππαδοκίας» που βασίζεται σε μνήμες Φαρασιωτών γερόντων και γεροντισσών που έζησαν, μεγάλωσαν στην περιοχή αυτή και τελικά διώχθηκαν από τη γη των προγόνων τους και ήρθαν στην Ελλάδα. Από την ευλογημένη τούτη γη κατάγεται ο Άγιος Αρσένιος και ο βαφτιστικός του και διάδοχος του Γέρων Παϊσιος.
Φαρασιώτες ήταν και οι γονείς του κ. Κελεκίδη ο οποίος ζει στη Σταυρούπολη Ξάνθης από το 1996 με τη σύζυγο του κ. Μηλίτσα. Και οι δύο με υποδέχθηκαν στο σπίτι τους με μεγάλη αγάπη. Το βιβλίο το διάβασα και το χάρηκα πραγματικά! Είναι γεμάτο εικόνες και μνήμες και με έκπληξη είδα πως πολλά ήθη και έθιμα συνεχίζονται ακόμη!
Ας γνωρίσουμε όμως τα Φάρασα. Ο κ. Λάζαρος Κελεκίδης μας είπε: «Υπήρξε μια βιομηχανική κωμόπολη. Είχε υψικαμίνους και έβγαζαν το σίδηρο. Είχαν κάνει σιδηρουργεία και έφτιαχναν εργαλεία μέχρι και πολεμικά όπλα. Είχε 2000 κατοίκους και 3000 ξένους που δούλευαν εκεί. Ήρθε όμως η εποχή της παρακμής. Σταμάτησαν αυτές οι εργασίες και τα Φάρασα, επειδή ήταν ορεινή περιοχή και δεν μπορούσε κάποιος να ασχοληθεί με κάτι άλλο, έφυγαν σε άλλες πόλεις, όπου μπορούσαν να βρουν δουλειά. Και έμειναν αυτοί που δεν μπορούσαν να μετακινηθούν. Είχαν χωράφια, αλλά ήταν σχετικά μακριά και δεν ήταν για να θρέψουν τόσο μεγάλο πλήθος. Μέχρι τότε προστατεύονταν από τους Τούρκους, γιατί εκμεταλλεύονταν τις βιοτεχνίες και εξυπηρετούσαν τις ανάγκες ακόμη και του στρατού της περιοχής. Ενώ είχε καταστραφεί η περιοχή από τις επιδρομές ήταν η μόνη κωμόπολη που προστατεύτηκε».
Από εκεί κατάγεται ο Άγιος Αρσένιος, ο Γέρων Παϊσιος και ο Μητροπολίτης Καισαρείας Παϊσιος Β. Ο κ. Κελεκίδης σημείωσε: «Τα Φάρασα είχαν βγάλει πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων και εκπαιδευτικούς οι οποίοι κατάφεραν να διδάξουν ανθρώπους που βοήθησαν τον ελληνισμό για να διατηρήσει τα έθιμα και τις παραδόσεις».
ΓΙΑΤΡΕΥΟΝΤΑΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΝ ΠΙΣΤΗ!
Ο Χατζεφεντής όπως έλεγαν τον Άγιο Αρσένιο πέρα από δάσκαλος ήταν και ο γιατρός στα Φάρασα. Ο κ. Κελεκίδης αναφέρει συγκεκριμένα: «Για τους ασθενείς προσεύχονταν, τους διάβαζε την ευχή, έβαζε κανόνα σε γονείς, συγγενείς να προσεύχονται, να νηστεύουν για τον άρρωστο τους. Και έτσι γίνονταν καλά. Είχαν την πίστη που δεν έχουμε τώρα. Οι άνθρωποι συζητούσαν με το Θεό. Είχαν τόση πίστη και αγάπη και πίστευαν ότι από την ώρα που προσεύχονταν τους άκουγε και τους έκανε όσα Του ζητούσαν».
ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΡΣΕΝΙΟ
Ο «Νουθεσίες και Λόγοι του Αγίου Αρσενίου, (Χατζεφεντή) από τα Φάρασα της Καππαδοκίας» είναι το δεύτερο βιβλίο του κ. Λάζαρου Κελεκίδη που εξέδωσε η Μητρόπολη Ξάνθης και περιμένουμε τη βιβλιοπαρουσίαση του.
Ο κ. Κελεκίδης μας είπε γι αυτό: «Είναι ένα πεζογράφημα σε στίχους και στροφές που αναφέρεται σε συγκεκριμένα θέματα. Είναι νουθεσίες και διδάγματα. Αναφέρεται και σε προφητείες, αλλά δεν τις άγγιξα. Εμένα δεν φτάνουν ως εκεί οι δυνατότητες μου.
Με τη βοήθεια του Αγίου κατάφερα να δώσω στους αναγνώστες αυτά που ήθελε ο Άγιος να μεταφέρει στο ποίμνιο Του. Γράφει ότι αυτό το βιβλίο όποιος το διαβάσει ή όποιος το ακούσει να έχει τις ευλογίες και το λόγο του Θεού. Να μην το φυλάει στο συρτάρι του. Να το βγάζει έξω, να Τον ακούει και να το διαβάζει ο κόσμος γιατί μπορεί να σωθεί έστω και μια ψυχή.
Αναφέρεται και στη Σταύρωση του Κυρίου και περιέχεται ένας διάλογος μεταξύ χριστιανών, του Ιούδα και του Χριστού. Λέει ο χριστιανός στον Ιούδα: «Γιατί το έκανες αυτό; Τι σου έκανε ο δάσκαλος, ο Χριστός και Τον έδωσες στα χέρια των Γραμματέων και των Φαρισαίων και τον βασάνισαν και τον σταύρωσαν;» Λέει ο Ιούδας ότι όταν έγινε μαθητής του είχε στο μυαλό του να Τον πουλήσει για να πάρει χρήματα γιατί τα αγαπάει. Ο Χριστός είπε ένα παράπονο: «Σας έχω κάνει τόσα και γιατί μου φέρεστε έτσι;» Στο Σταυρό όμως πάνω είπε πως δεν ξέρουν τι κάνουν και ζήτησε άφεση αμαρτιών. Με τον διάλογο αυτό προσπαθεί να βάλει τους αναγνώστες μέσα στα γεγονότα και να γίνουμε θεατές όχι απλώς ακροατές. Να ζήσουμε αυτό το γεγονός».
Με τον Γέροντα Παϊσιο ο κ. Λάζαρος είχε τακτική αλληλογραφία από το 1970 έως το 1976 και του έστελνε ότι υλικό συγκέντρωνε. Του είχε πει ότι θα έγραφε το βιβλίο για το νονό του Άγιο Αρσένιο μετά την κοίμηση του αλλά άλλαξε γνώμη γιατί στο μοναστήρι της Σουρωτής οι μοναχές έβλεπαν τον Άγιο Αρσένιο μαζί με τον ιερέα στη Θεία Λειτουργία και άκουγαν δύο φωνές! Να σημειωθεί ότι φυλάσσεται και λείψανο του Αγίου Αρσενίου στο μοναστήρι όπου βρίσκεται και ο τάφος του Γέροντος Παϊσίου.
